Wyniki badania ogólnego moczu wskazują na zakażenie układu moczowego (liczne bakterie, leukocyty). U pacjentów z cukrzycą ZUM zawsze wymaga posiewu moczu z antybiogramem ze względu na częstszą oporność bakteriiLink 2Link 3. Leczenie empiryczne bez antybiogramu jest ryzykowne, a krótkie terapie (3 dni) są niewystarczające – standardowo stosuje się 7-14 dni antybiotykoterapiiLink 1Link 4, ale dopiero po identyfikacji patogenuLink 3.

U pacjentki z cukrzycą zakażenia układu moczowego należy traktować jako powikłane, co wymaga dłuższego leczenia antybiotykami, zwykle trwającego 7-14 dni. Stosowanie fluorochinolonu przez 3 dni jest zbyt krótkim czasem terapii w tym przypadku. Ponadto, przed rozpoczęciem leczenia powinno się wykonać posiew moczu, aby dobrać odpowiedni antybiotyk na podstawie antybiogramu, ze względu na częstsze występowanie bakterii opornych u osób z cukrzycą. Wyrównanie glikemii jest również kluczowe dla skuteczności leczenia. Dlatego odpowiedź B jest niewłaściwa, ponieważ nie uwzględnia ani czasu leczenia, ani konieczności diagnostyki mikrobiologicznejLink 1Link 2Link 3Link 4.

W przypadku osób z cukrzycą zaleca się leczenie zakażeń układu moczowego pod kontrolą lekarza, zwykle przez 7-14 dni, po wykonaniu antybiogramu, aby wybrać odpowiedni antybiotyk. Wybór fluorochinolonu bez antybiogramu może być niewłaściwy, ponieważ bakterie u diabetyków często są oporne na standardowe antybiotykiLink 2Link 3Link 4. Zalecane jest dłuższe leczenie, ale tylko po ustaleniu odpowiedniego antybiotykuLink 1Link 2.

U pacjentki z cukrzycą, u której stwierdzono obecność leukocytów i licznych bakterii w moczu, wskazane jest leczenie zakażenia układu moczowego jako zakażenia powikłanego. W takich przypadkach leczenie powinno trwać dłużej, zwykle 7-14 dni, aby skutecznie zwalczyć infekcję i zapobiec powikłaniom. Nitrofurantoina jest jednym z leków stosowanych w leczeniu zakażeń układu moczowego, a czas leczenia 7 dni jest zgodny z zaleceniami dla pacjentów z cukrzycą, u których zakażenia są traktowane jako powikłane. Ponadto, leczenie powinno być prowadzone pod kontrolą lekarza, a wyrównanie cukrzycy jest istotne dla skuteczności terapiiLink 1Link 2Link 4.

U pacjentki z cukrzycą i obecnością leukocytów oraz licznych bakterii w moczu, co wskazuje na bezobjawowy bakteriomocz, niezalecane jest całkowite zaniechanie dalszej diagnostyki i leczenia. U osób z cukrzycą bezobjawowy bakteriomocz wymaga szczególnej uwagi, a leczenie jest wskazane u dzieci, kobiet w ciąży oraz w przypadku wystąpienia objawów zakażenia. W przypadku braku objawów i bez czynników ryzyka leczenie może nie być konieczne, ale u diabetyków zakażenia układu moczowego traktuje się jako powikłane i zwykle wymagają dłuższej antybiotykoterapii (7-14 dni) oraz wykonania posiewu moczu w celu doboru odpowiedniego antybiotyku. Zatem zalecenie "nieprowadzenia dalszej diagnostyki ani żadnego leczenia" jest niewłaściwe, gdyż wymaga się wykonania posiewu moczu i ewentualnego leczenia dostosowanego do wyników oraz stanu klinicznego pacjentki.