Włączenie diuretyku w celu zwiększenia diurezy nie jest zalecaną metodą profilaktyki nefropatii kontrastowej. Zalecane jest odpowiednie dożylne nawodnienie, które pomaga zmniejszyć ryzyko nefropatii kontrastowej. Nawodnienie powinno być przeprowadzane przez 3–6 h przed badaniem oraz 6–12 h po badaniu. Diuretyki mogą nawet zwiększyć ryzyko uszkodzenia nerek, ponieważ mogą zmniejszyć przepływ krwi przez nerki.

Odpowiednie dożylne nawodnienie jest powszechnie zalecaną metodą profilaktyki nefropatii kontrastowej u pacjentów z czynnikami ryzyka. Nawodnienie przed i po podaniu środka kontrastowego pomaga zmniejszyć ryzyko uszkodzenia nerek poprzez utrzymanie odpowiedniego przepływu krwi przez nerki i zwiększenie wydalania kontrastu z organizmuLink 1Link 2Link 5.

Przeprowadzenie hemodializy w celu usunięcia środka kontrastowego nie jest skuteczną metodą zapobiegania nefropatii kontrastowej. Hemodializa nie zmniejsza ryzyka uszkodzenia nerek po podaniu kontrastu i nie jest zalecana jako profilaktyka. Zamiast tego, skuteczną metodą jest odpowiednie dożylne nawodnienie pacjenta przed i po badaniu, co pomaga zmniejszyć ryzyko nefropatii kontrastowejLink 1Link 2Link 5.

Włączenie leków nefroprotekcyjnych takich jak ACEI i ARB przed i po podaniu środka kontrastowego nie jest zalecane jako metoda zmniejszania ryzyka nefropatii kontrastowej. Zalecanym sposobem profilaktyki jest odpowiednie dożylne nawodnienie pacjenta przez kilka godzin przed i po badaniu, co pomaga chronić nerki przed uszkodzeniem. Ponadto, stosowanie środków kontrastowych o niskiej lub izoosmolalności oraz minimalizacja dawki kontrastu są ważnymi elementami profilaktyki. Diuretyki i hemodializa nie są standardowymi metodami zapobiegania nefropatii kontrastowej. Podanie środka o wysokiej osmolarności zwiększa ryzyko uszkodzenia nerek, więc jest przeciwwskazaneLink 2Link 4Link 5.

Odpowiedź E jest nieprawidłowa, ponieważ środki kontrastowe o wysokiej osmolarności są bardziej nefrotoksyczne niż te o niskiej osmolarności. Profilaktyka nefropatii kontrastowej opiera się na odpowiednim nawodnieniu (opcja B), unikaniu odwodnienia oraz stosowaniu środków o niskiej osmolarności. Diuretyki (A) i leki ACEI/ARB (D) mogą zwiększać ryzyko uszkodzenia nerek, a hemodializa (C) nie jest rutynowo stosowana w profilaktyce.