Amlodypina nie jest zwykle związana z wywoływaniem ostrych napadów dny moczanowej. Leki, które mogą zwiększać poziom kwasu moczowego we krwi i tym samym wywoływać dnę, to głównie diuretyki, takie jak indapamid, oraz niektóre inhibitory konwertazy angiotensyny, choć nie jest to powszechny efekt uboczny amlodypiny. Indapamid jest bardziej prawdopodobnym kandydatem do wywołania dny moczanowej ze względu na swoje działanie jako diuretyk.

Losartan to lek z grupy antagonistów receptora angiotensyny II, który może być stosowany w leczeniu nadciśnienia, ale nie wywołuje ostrych napadów dny moczanowej. Z kolei diuretyki, takie jak indapamid, mogą prowadzić do podwyższenia poziomu kwasu moczowego w organizmie, co sprzyja napadom dny moczanowej.

Perindopryl jest inhibitorem ACE i nie jest znanym czynnikiem wywołującym napady dny moczanowej. Leki moczopędne, takie jak indapamid, mogą zwiększać ryzyko dny, natomiast losartan ma właściwości korzystne w tym aspekcie.

Indapamid jest lekiem moczopędnym, który może zwiększać ryzyko wystąpienia dny moczanowej, zwłaszcza u pacjentów z hiperurykemią. Może on powodować zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi, co z kolei może prowadzić do ostrych napadów dny moczanowejLink 1Link 4Link 5. Pozostałe opcje (amlodypina, losartan, perindopryl i bisoprolol) nie są związane z takim ryzykiem w takim samym stopniu jak indapamid.

Bisoprolol (E) to β-bloker stosowany w nadciśnieniu, który nie jest bezpośrednio związany z wywoływaniem napadów dny moczanowej. Indapamid (D) to diuretyk tiazydopodobny, który zwiększa stężenie kwasu moczowego, co może prowadzić do hiperurykemii i napadów dnyLink 5. Leki moczopędne, w tym indapamid, są wymieniane jako czynniki ryzyka w dostępnych źródłachLink 2Link 4Link 5.