Doustna podaż nitrogliceryny nie jest preferowaną metodą leczenia ostrego zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST. Najskuteczniejszą i zalecaną metodą jest jak najszybsza pierwotna przezskórna interwencja wieńcowa (PCI), która mechanicznie udrażnia zamkniętą tętnicę wieńcową, co ogranicza rozmiar zawału i poprawia rokowanie pacjenta. Leczenie fibrynolityczne jest alternatywą, gdy PCI nie jest dostępne w odpowiednim czasie, a nitrogliceryna podawana jest raczej jako leczenie wspomagające, nie podstawowe. Doustna nitrogliceryna nie zapewnia szybkiego i skutecznego udrożnienia tętnicy, dlatego nie jest metodą pierwszego wyboru w tej sytuacjiLink 2Link 3Link 5.

W przypadku ostrego zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST, preferowaną metodą leczenia jest jak najszybsza pierwotna przezskórna interwencja wieńcowa (E). Ta metoda pozwala na szybkie udrożnienie zamkniętej tętnicy wieńcowej, co jest kluczowe w ograniczeniu uszkodzenia mięśnia sercowego. Dożylna podaż nitrogliceryny (B) może być stosowana jako leczenie wspomagające, ale nie jest główną metodą leczenia w tym przypadku.

Leczenie fibrynolityczne z użyciem streptokinazy (opcja C) jest jedną z metod leczenia ostrego zawału serca, ale nie jest preferowaną metodą w sytuacji, gdy możliwe jest szybkie wykonanie pierwotnej angioplastyki wieńcowej. Pierwotna angioplastyka wieńcowa (opcja E) jest uważana za najskuteczniejszą metodę leczenia ostrego zawału serca, ponieważ pozwala na szybkie odetkanie zablokowanej tętnicy i przywrócenie przepływu krwi, co zmniejsza rozmiar zawału i poprawia rokowanie pacjentaLink 2Link 3. Leczenie fibrynolityczne jest stosowane, gdy nie ma możliwości szybkiego wykonania angioplastykiLink 2.

Preferowaną metodą leczenia ostrego zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST (STEMI) jest jak najszybsza pierwotna przezskórna interwencja wieńcowa (pPCI). Jednak gdy dostęp do pPCI jest opóźniony powyżej 120 minut, zaleca się leczenie fibrynolityczne, a wśród fibrynolityków tkankowy aktywator plazminogenu (t-PA) jest preferowany ze względu na skuteczność i bezpieczeństwo. W związku z tym wybrana odpowiedź D, leczenie fibrynolityczne z użyciem tkankowego aktywatora plazminogenu, jest właściwa w sytuacji, gdy pPCI nie jest możliwe w odpowiednim czasieLink 3Link 5.

Preferowaną metodą leczenia ostrego zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST (STEMI) jest jak najszybsza pierwotna przezskórna interwencja wieńcowa (PCI). Metoda ta polega na mechanicznym odetkaniu zamkniętej tętnicy wieńcowej, co zatrzymuje powstawanie martwicy mięśnia sercowego i ogranicza rozmiar zawału. PCI jest najskuteczniejszym sposobem leczenia, zwiększającym szanse przeżycia i powrotu do pełnej sprawności pacjenta. Leczenie fibrynolityczne jest alternatywą, gdy PCI nie jest możliwe w odpowiednim czasie, a podaż nitrogliceryny (doustna lub dożylna) nie jest metodą podstawową w leczeniu STEMI, lecz raczej wspomagającą. Dlatego odpowiedź E jest właściwa i zgodna z aktualnymi wytycznymi leczenia ostrego zawału sercaLink 1Link 4.