W pierwotnej nadczynności tarczycy charakterystyczne jest zmniejszone stężenie TSH oraz zwiększone stężenie FT4, ponieważ nadczynna tarczyca produkuje nadmiar hormonów, co hamuje wydzielanie TSH przez przysadkę mózgową. Wybrana odpowiedź A (zwiększone TSH i zwiększone FT4) jest typowa dla wtórnej nadczynności tarczycy lub innych rzadkich stanów, ale nie dla pierwotnej nadczynności. W pierwotnej nadczynności prawidłowa jest odpowiedź D (zmniejszone TSH i zwiększone FT4)Link 2Link 3Link 5.

W pierwotnej nadczynności tarczycy występuje zwykle obniżone stężenie TSH oraz podwyższone stężenie FT4 i/lub FT3. Wynika to z faktu, że nadmierna aktywność tarczycy prowadzi do zwiększonej produkcji hormonów, co powoduje obniżenie produkcji TSH przez przysadkę mózgową. Zatem, odpowiedź B jest niezgodna z typowymi wynikami w pierwotnej nadczynności tarczycy.

W pierwotnej nadczynności tarczycy obserwuje się zwykle obniżone stężenie TSH oraz podwyższone stężenie FT4 i/lub FT3. Wybór C nie odzwierciedla tego stanu, ponieważ wskazuje na prawidłowe TSH i zmniejszone FT4, co nie jest charakterystyczne dla nadczynności tarczycy. Prawidłowa odpowiedź powinna być D: zmniejszone TSH i zwiększone FT4.

W pierwotnej nadczynności tarczycy dochodzi do nadprodukcji hormonów tarczycy (FT4 i/lub FT3), co powoduje zahamowanie wydzielania TSH przez przysadkę mózgową. W związku z tym w badaniach laboratoryjnych obserwuje się zmniejszone stężenie TSH oraz zwiększone stężenie FT4, co odpowiada odpowiedzi D. Takie wyniki są typowe dla pierwotnej nadczynności tarczycyLink 2Link 3Link 5.

W pierwotnej nadczynności tarczycy charakterystyczne jest zmniejszone stężenie TSH oraz zwiększone stężenie FT4, ponieważ nadczynna tarczyca produkuje nadmiar hormonów, co hamuje wydzielanie TSH przez przysadkę. Wybrana odpowiedź E (zmniejszone TSH i zmniejszone FT4) jest nieprawidłowa, ponieważ niskie FT4 wskazywałoby raczej na niedoczynność tarczycy, a nie nadczynnośćLink 2Link 3Link 5.