W przypadku 19-letniego pacjenta z łagodną żółtaczką i podwyższonym stężeniem bilirubiny (2,9 mg/dl), bez innych odchyleń w badaniach wątrobowych i obrazowych, najbardziej prawdopodobną przyczyną jest zespół Gilberta, który jest łagodną, dziedziczną przyczyną nieznacznego wzrostu bilirubiny. W takim przypadku nie ma wskazań do inwazyjnej diagnostyki, takiej jak biopsja wątroby. Zaleca się jedynie obserwację i zdrowy tryb życia bez dalszej diagnostyki. Biopsja wątroby jest zbyt inwazyjna i nieuzasadniona przy braku innych nieprawidłowości i objawów choroby wątroby.
Wykonanie tomografii komputerowej jamy brzusznej (opcja B) może być rozważane w przypadku podejrzenia zmian strukturalnych w wątrobie lub przewodach żółciowych, jednak w tym przypadku USG jamy brzusznej nie wykazało odchyleń. Brak objawów klinicznych i nieprawidłowości w badaniach laboratoryjnych sugeruje, że może to być stan o podłożu funkcjonalnym lub niewielkiej wagi, np. zespół Gilberta, który często występuje u młodych ludzi i wiąże się z niewielkimi stężeniami bilirubiny. W takim przypadku dalsza diagnostyka inwazyjna lub zaawansowana może być niepotrzebna.
Pacjent ma lekko zażółcone twardówki oczu i podwyższone stężenie bilirubiny, ale nie stwierdzono innych nieprawidłowości w badaniach laboratoryjnych i obrazowych. Wykonanie rezonansu magnetycznego (MRI) jamy brzusznej może być rozważane w przypadku podejrzenia chorób wątroby lub dróg żółciowych, ale w tej sytuacji, gdzie nie ma innych objawów ani nieprawidłowości, może być zbyt agresywnym krokiem diagnostycznym. Zalecenie zdrowego trybu życia i monitorowanie stanu zdrowia mogłoby być bardziej odpowiednim pierwszym krokiem, zwłaszcza jeśli objawy są łagodne i nie ma innych wskazań do dalszej diagnostyki.
Wybrana odpowiedź D, polegająca na wykonaniu endoskopowej cholangiopankreatografii wstecznej, nie jest uzasadniona w tym przypadku. Pacjent ma lekko zażółcone twardówki oczu i podwyższone stężenie bilirubiny, ale wszystkie inne badania są prawidłowe. Endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna jest procedurą inwazyjną, zwykle stosowaną w przypadku podejrzenia chorób dróg żółciowych lub trzustki, co nie jest wskazane w tym przypadku. Lepszym podejściem byłoby zalecenie zdrowego trybu życia i monitorowanie stanu zdrowia, ewentualnie rozważenie innych mniej inwazyjnych badań, jeśli objawy się nasilą.
Pacjent prezentuje izolowaną hiperbilirubinemię z prawidłowymi wynikami badań laboratoryjnych i obrazowych, co sugeruje zespół Gilberta – łagodną, wrodzoną dysfunkcję metabolizmu bilirubiny. Brak odchyleń w USG, enzymach wątrobowych i markerach infekcji wyklucza poważne patologie wątroby lub dróg żółciowych. Stres (np. przedmaturalny) jest typowym czynnikiem zaostrzającym objawy w zespole Gilberta. Dalsza inwazyjna diagnostyka (biopsja, TK, MR, ECPW) nie jest uzasadniona przy braku niepokojących wyników badań.