Stwierdzenie, że pętlowe leki moczopędne są skuteczne nawet u chorych z filtracją kłębuszkową (GFR) < 15 ml/min/1,73 m2, jest prawdziwe, ponieważ diuretyki pętlowe, takie jak furosemid, zachowują skuteczność nawet przy bardzo niskim GFR, co jest istotne w leczeniu pacjentów z zaawansowaną przewlekłą chorobą nerek. W związku z tym to stwierdzenie nie jest fałszywe i nie powinno być wskazywane jako błędne w kontekście pytania o fałszywe stwierdzenie dotyczące stosowania tych leków u pacjentów z nadciśnieniem i przewlekłą chorobą nerek.

Stwierdzenie B jest prawdziwe, ponieważ stosowanie dużych dawek pętlowych leków moczopędnych może prowadzić do odwodnienia i zmniejszenia filtracji kłębuszkowej (GFR), co jest znanym efektem ubocznym tych leków. Dlatego nie jest to fałszywe stwierdzenie w kontekście pytania o fałszywe informacje dotyczące stosowania pętlowych leków moczopędnych u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek.

Stwierdzenie C jest fałszywe, ponieważ pętlowe leki moczopędne mogą być stosowane niezależnie od występowania hiperkaliemii. Ich głównym celem jest zwiększenie wydalania wody i jonów, co może być korzystne w leczeniu obrzęków i nadciśnienia, nawet u pacjentów bez hiperkaliemii.

Stwierdzenie D jest prawdziwe, ponieważ kombinacja leków moczopędnych z inhibitorami konwertazy angiotensyny może rzeczywiście zmniejszać albuminurię. Zatem, wybrana odpowiedź nie jest fałszywa. Fałszywe stwierdzenie mogłoby być np. C, jeśli uznamy, że pętlowe leki moczopędne mogą być stosowane u chorych bez hiperkaliemii, ale w kontekście nadciśnienia i chorób nerek, ich stosowanie jest często uzasadnione w celu kontroli ciśnienia i obrzęków, niezależnie od poziomu potasu.

Stwierdzenie, że stosowanie dużych dawek pętlowych leków moczopędnych może spowodować uszkodzenie słuchu, jest prawdziwe, ponieważ pętlowe diuretyki są znane z potencjalnej ototoksyczności, czyli możliwości wywołania zaburzeń słuchu, zwłaszcza przy dużych dawkach lub szybkim podaniu dożylnym. W związku z tym to stwierdzenie nie jest fałszywe i nie powinno być wskazane jako błędne w kontekście pytania o fałszywe stwierdzenie dotyczące stosowania tych leków u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek.