Zgodnie z wytycznymi, bezobjawowy bakteriomocz nie wymaga leczenia u osób z cewnikiem na stałe (1) ani u większości pacjentów z pęcherzem neurogennym (2), chyba że występują specyficzne wskazania. Leczenie jest konieczne u kobiet w ciąży (3) oraz przed zabiegami urologicznymi z przerwaniem ciągłości błony śluzowej (4). Biorcy przeszczepionej nerki (5) wymagają leczenia tylko w określonych sytuacjach, nie we wszystkich okresach po transplantacji. Poprawna odpowiedź to D (3,4).
Wybrane odpowiedzi 1, 3, 4 są częściowo nieprawidłowe, ponieważ bezobjawowy bakteriomocz u osób z cewnikiem na stałe (punkt 1) zazwyczaj nie wymaga leczenia antybiotykami, a jedynie profilaktyki, gdyż leczenie musiałoby trwać cały czas i nie zmniejsza ryzyka zakażeńLink 4. Natomiast leczenie jest wskazane u kobiet w ciąży (punkt 3) oraz przed zabiegiem urologicznym, który przerywa ciągłość błony śluzowej dróg moczowych (punkt 4)Link 1Link 4Link 5. Dodatkowo, leczenie bezobjawowego bakteriomoczu jest zalecane u osób z pęcherzem neurogennym (punkt 2) oraz u biorców nerki przeszczepionej (punkt 5) w określonych sytuacjach, co nie zostało uwzględnione w wybranej odpowiedziLink 5. W związku z tym poprawna odpowiedź powinna obejmować punkty 2, 3 i 4 lub 3, 4 i 5, a nie 1, 3, 4.
Wybrane odpowiedzi 1, 2 i 4 są niezgodne z aktualnymi wytycznymi dotyczącymi leczenia bezobjawowego bakteriomoczu. Leczenie bakteriomoczu bezobjawowego nie jest zalecane u osób z cewnikiem na stałe (1) ani u osób z pęcherzem neurogennym (2), ponieważ antybiotykoterapia w tych grupach nie zmniejsza ryzyka objawowego zakażenia i może prowadzić do rozwoju oporności bakterii. Natomiast leczenie jest wskazane u kobiet w ciąży (3) oraz przed zabiegiem urologicznym, który narusza ciągłość błony śluzowej dróg moczowych (4). Dodatkowo, leczenie jest zalecane u biorców nerki przeszczepionej (5). W związku z tym poprawna odpowiedź to D. 3,4, a nie C. 1,2,4.
Bezobjawowy bakteriomocz wymaga leczenia u kobiet w ciąży (3) ze względu na ryzyko powikłań oraz przed zabiegami urologicznymi z przerwaniem ciągłości błony śluzowej (4), co potwierdzają źródłaLink 1Link 4. Osoby z cewnikiem na stałe (1) i pęcherzem neurogennym (2) zwykle nie są leczone, gdyż antybiotykoterapia nie zapobiega nawrotom i sprzyja lekoopornościLink 1Link 2. Biorcy nerki przeszczepionej (5) nie są wymienieni w źródłach jako grupa wymagająca rutynowego leczenia bezobjawowego bakteriomoczu.
Wybrane odpowiedzi 3, 4 i 5 są zgodne z aktualnymi wytycznymi dotyczącymi leczenia bezobjawowego bakteriomoczu. Leczy się go u kobiet w ciąży (3), przed zabiegiem urologicznym, który narusza ciągłość błony śluzowej dróg moczowych (4), oraz u biorców nerki przeszczepionej w każdym okresie po transplantacji (5). Natomiast leczenie bezobjawowego bakteriomoczu u osób z cewnikiem na stałe lub z pęcherzem neurogennym nie jest zalecane, ponieważ nie zmniejsza to ryzyka objawowych zakażeń i może prowadzić do rozwoju oporności na antybiotykiLink 1Link 2Link 4Link 5.