W początkowej terapii nadciśnienia tętniczego u dorosłych, w tym u kobiet, zaleca się często rozpoczęcie leczenia od inhibitorów konwertujących angiotensynę (ACEI) lub antagonistów receptora angiotensyny II (ARB), ale niekoniecznie jako pierwszy wybór. Diuretyki tiazydowe są również powszechnie stosowane, zwłaszcza u pacjentów z niewydolnością serca lub nadmiarem sodu. Wybór leku zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta, takich jak współistniejące choroby. W tym przypadku, inhibitor enzymu konwertującego może być dobrym wyborem, ale nie jest jedyną opcją.

W początkowej terapii nadciśnienia tętniczego, zwłaszcza u pacjentów z wyższymi wartościami ciśnienia, takimi jak 160/100 mmHg, zwykle zalecane są leki, które skutecznie obniżają ciśnienie krwi. Diuretyki tiazydowe są często stosowane, ale w przypadku wyższego ciśnienia może być konieczne zastosowanie kombinacji leków lub innych opcji, takich jak inhibitory ACE lub antagoniści receptora angiotensyny II, które są często preferowane ze względu na ich korzystne działanie na układ sercowo-naczyniowy. Wybór leku zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta, w tym od obecności chorób współistniejących i innych czynników ryzykaLink 1Link 2Link 3.

W początkowej terapii nadciśnienia tętniczego u dorosłych, w tym u kobiet, zwykle zalecane są inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEI), antagoniści receptora angiotensyny II (ARB), diuretyki tiazydowe lub blokery kanału wapniowego. Wybór leku zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta, takich jak współistniejące choroby. Blokery kanału wapniowego są często stosowane, ale nie zawsze jako pierwsza linia leczenia. W tym przypadku, biorąc pod uwagę brak informacji o współistniejących chorobach, wybór blokerów kanału wapniowego może być uzasadniony, ale nie jest on zawsze pierwszym wyborem.

W początkowej terapii nadciśnienia tętniczego, zwłaszcza u pacjentów z wyższymi wartościami ciśnienia, często zalecane są pojedyncze leki, takie jak inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEI), diuretyki tiazydowe lub blokery kanału wapniowego, zanim przejdzie się do preparatów złożonych. Preparaty złożone, jak inhibitor enzymu konwertującego z diuretykiem tiazydowym, są często stosowane w przypadku, gdy monoterapia nie jest wystarczająco skuteczna lub u pacjentów z wyższym ryzykiem sercowo-naczyniowym. W tym przypadku, z uwagi na wysokie ciśnienie, może być konieczne szybkie obniżenie ciśnienia, ale zwykle rozpoczyna się od jednego leku, a następnie ewentualnie dodaje się kolejne.

W początkowej terapii nadciśnienia tętniczego u dorosłych, w tym u kobiet, zwykle zaleca się rozpoczęcie leczenia od inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACEI) lub antagonistów receptora angiotensyny II (ARB), ale niekoniecznie jako pierwszy wybór. Blokery receptora angiotensyny II (ARB) są często stosowane, gdy ACEI nie są tolerowane. Diuretyki tiazydowe są również powszechnie stosowane jako pierwsza linia leczenia. Wybór leku zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta, takich jak współistniejące choroby lub ciąża. W tym przypadku, choć ARB są skuteczne, niekoniecznie muszą być pierwszym wyborem.