Odpowiedź A. 1, 2, 3, 4 nie uwzględnia cukrzycy, która jest również przyczyną dysfunkcji rozkurczowej lewej komory sercaLink 2Link 4. Z drugiej strony, cukrzyca jest wymieniona jako czynnik ryzyka w innych źródłach. Wszystkie wymienione warunki mogą wpływać na funkcję rozkurczową lewej komory, choć cukrzyca i zaciskające zapalenie osierdzia są mniej powszechnie wymieniane w kontekście bezpośrednich przyczyn dysfunkcji rozkurczowej. Nadciśnienie tętnicze, kardiomiopatia przerostowa i cukrzyca są powszechnie uznawane za przyczyny dysfunkcji rozkurczowejLink 2Link 3Link 4. Kardiomiopatia rozstrzeniowa może również wpływać na funkcję rozkurczową, choć jest bardziej związana z dysfunkcją skurczową. Zaciskające zapalenie osierdzia może mieć wpływ na funkcję serca poprzez ograniczenie jego ruchomości, ale jest mniej typową przyczyną dysfunkcji rozkurczowej. Zatem, wszystkie wymienione warunki mogą mieć wpływ na funkcję rozkurczową, choć w różnym stopniu.
Odpowiedź B. 1, 3, 4, 5 jest uzasadniona, ponieważ nadciśnienie tętnicze (1), kardiomiopatia przerostowa (3), zaciskające zapalenie osierdzia (4) oraz cukrzyca (5) są potwierdzonymi przyczynami dysfunkcji rozkurczowej lewej komory. Kardiomiopatia rozstrzeniowa (2) jest bardziej związana z dysfunkcją skurczową, choć może mieć wpływ na funkcję rozkurczową. Jednak wszystkie wymienione czynniki mogą wpływać na funkcję serca, dlatego odpowiedź E. wszystkie wymienione również jest uzasadniona.
Dysfunkcja rozkurczowa lewej komory może być spowodowana przez różne czynniki, w tym nadciśnienie tętnicze (1), kardiomiopatię przerostową (3), cukrzycę (5), a także chorobę wieńcową i inne stany kardiologiczneLink 2Link 3Link 4. Kardiomiopatia rozstrzeniowa (2) i zaciskające zapalenie osierdzia (4) również mogą mieć wpływ na funkcję serca, choć ich związek z dysfunkcją rozkurczową jest mniej bezpośredni. Wybór C pomija cukrzycę i kardiomiopatię przerostową jest niepełny, ponieważ cukrzyca jest uznawana za czynnik ryzykaLink 2Link 4. Odpowiedź E, która obejmuje wszystkie wymienione przyczyny, wydaje się najbardziej kompletna.
Dysfunkcja rozkurczowa lewej komory może być spowodowana przez wiele czynników, w tym nadciśnienie tętnicze (1), kardiomiopatię przerostową (3), cukrzycę (5), a także chorobę wieńcową i inne stany kardiologiczne. Kardiomiopatia rozstrzeniowa (2) i zaciskające zapalenie osierdzia (4) również mogą mieć wpływ na funkcje serca, choć ich związek z dysfunkcją rozkurczową może być pośredni. Wybór D. 1, 3 pomija istotne przyczyny, takie jak cukrzyca i kardiomiopatia rozstrzeniowa, oraz zaciskające zapalenie osierdzia, które również mogą wpływać na funkcję rozkurczową.
Wszystkie wymienione przyczyny (nadciśnienie tętnicze, kardiomiopatia rozstrzeniowa, kardiomiopatia przerostowa, zaciskające zapalenie osierdzia i cukrzyca) mogą prowadzić do dysfunkcji rozkurczowej lewej komory serca. Każdy z tych czynników wpływa negatywnie na zdolność serca do rozkurczu, co jest zgodne z definicją rozkurczowej dysfunkcji.