Wielokrotny Wybór
52-letni chory zgłosił się na izbę przyjęć w godzinach porannych z powodu osłabienia. Pacjent miał biegunkę i wymioty przez całą noc, podobnie jak jego żona kilka dni temu. Nadal nie jest w stanie przyjąć żadnych płynów doustnie. U pacjenta stwierdza się suchą błonę śluzową na języku, akcja serca jest miarowa i wynosi 95/minutę, a ciśnienie tętnicze wynosi 90/60 mm Hg. Pierwszym krokiem terapeutycznym powinno być podanie dożylne:
A. roztworu 5% glukozy.

Pacjent z ciężkim odwodnieniem (sucha błona śluzowa, hipotonia) wymaga natychmiastowego nawodnienia dożylnego z uzupełnieniem elektrolitów. Roztwór 5% glukozy nie zawiera elektrolitów, co może pogłębić zaburzenia wodno-elektrolitowe. Płyn wieloelektrolitowy (B) jest właściwy, ponieważ uzupełnia utracone jony (Na+, K+, Cl-) i przywraca równowagę organizmuLink 1Link 4Link 5.

AI uznało odpowiedź za niepoprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
B. płynu wieloelektrolitowego.

Pacjent wykazuje objawy umiarkowanego odwodnienia (sucha błona śluzowa, hipotonia) z utrzymującymi się wymiotami uniemożliwiającymi doustne nawadnianie. Zgodnie z wytycznymiLink 1Link 4, w takim przypadku należy rozpocząć dożylną płynoterapię izotonicznym krystaloidem (płyn wieloelektrolitowy), który skutecznie uzupełnia niedobory wodno-elektrolitowe. Roztwory hipotoniczne (np. 5% glukozy) są przeciwwskazaneLink 1, a pozostałe opcje (C-E) nie stanowią podstawowego leczenia odwodnienia.

AI uznało odpowiedź za poprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
C. roztworu wodorowęglanu sodu.

Pacjent z objawami odwodnienia, takimi jak sucha błona śluzowa na języku i niskie ciśnienie tętnicze, wymaga natychmiastowego uzupełnienia płynów i elektrolitów. Najbardziej odpowiednim wyborem w takiej sytuacji jest podanie dożylne płynu wieloelektrolitowego, który zawiera niezbędne elektrolity i pomaga w nawadnianiu organizmu. Roztwór wodorowęglanu sodu może być stosowany w przypadku kwasicy, ale nie jest pierwszym wyborem w leczeniu odwodnienia.

AI uznało odpowiedź za niepoprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
D. roztworu glukonianu wapnia.

W przypadku pacjenta z odwodnieniem spowodowanym biegunką i wymiotami, pierwszym krokiem terapeutycznym powinno być podanie dożylne izotonicznego roztworu wieloelektrolitowego, a nie roztworu glukonianu wapnia. Glukonian wapnia nie jest stosowany jako podstawowy płyn nawadniający w takich sytuacjach. Zalecane jest podanie płynu wieloelektrolitowego, który uzupełnia zarówno wodę, jak i elektrolity utracone podczas biegunki i wymiotów, co jest kluczowe dla stabilizacji pacjenta z odwodnieniem i niskim ciśnieniem tętniczymLink 1Link 3.

AI uznało odpowiedź za niepoprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
E. roztworu siarczanu magnezu.

Podstawowym postępowaniem u pacjenta z odwodnieniem spowodowanym biegunką i wymiotami jest podanie dożylne płynu wieloelektrolitowego (izotonicznego krystaloidu), a nie roztworu siarczanu magnezu. Roztwór siarczanu magnezu nie jest standardowym płynem nawadniającym w takich przypadkach. Wskazane jest stosowanie płynów wieloelektrolitowych, które uzupełniają utracone elektrolity i wodę, co jest kluczowe przy ciężkim odwodnieniuLink 1Link 2.

AI uznało odpowiedź za niepoprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
Zaloguj się, żeby zapisywać swoje odpowiedzi.