Nowy szmer holosystoliczny w rzucie koniuszka serca (A) wskazuje na niedomykalność zastawki mitralnej, która może wystąpić w wyniku dysfunkcji mięśnia brodawkowatego po zawale. Uszkodzenie mięśnia brodawkowatego prowadzi do niefizjologicznego ruchu płatków zastawki, powodując niedomykalność i charakterystyczny szmer holosystoliczny promieniujący do lewej pachyLink 1Link 4. Szmery telesystoliczne (B) i mezosystoliczne (C) są typowe dla zwężenia zastawki aortalnej lub wypadania płatka mitralnego, a szmery rozkurczowe (D, E) sugerują niedomykalność aortalną lub zwężenie mitralne, które nie korelują z opisanym mechanizmem uszkodzeniaLink 5.

Wybrana odpowiedź B (telesystoliczny szmer w drugiej przestrzeni międzyżebrowej prawej przy krawędzi mostka) jest mniej prawdopodobna w przypadku zawału lewej komory obejmującego mięsień brodawkowaty. Typowym powikłaniem takiego zawału jest niedomykalność zastawki mitralnej spowodowana dysfunkcją mięśni brodawkowatych, co objawia się szmerem holosystolicznym (pansystolicznym) słyszalnym w rzucie koniuszka serca, promieniującym do lewej pachy. Szmer ten jest charakterystyczny dla niedomykalności mitralnej, która jest najczęstszym mechaniczny powikłaniem zawału obejmującego mięśnie brodawkowate lewej komoryLink 4Link 5.

Po zawale mięśnia lewej komory obejmującym mięsień brodawkowaty najczęstszym powikłaniem jest niedomykalność zastawki mitralnej, która objawia się szmerem holosystolicznym (pansystolicznym) słyszalnym w rzucie koniuszka serca. Szmer ten jest charakterystyczny dla niedomykalności mitralnej, która powstaje wskutek uszkodzenia mięśni brodawkowatych i zaburzenia funkcji zastawki mitralnej. Szmer mezosystoliczny w drugiej przestrzeni międzyżebrowej lewej przy krawędzi mostka jest typowy dla zwężenia aortalnego, a nie dla powikłań po zawale mięśnia brodawkowatego. Dlatego wybrana odpowiedź (C) nie odpowiada najbardziej prawdopodobnemu szmerowi w tym przypadku, którym jest szmer holosystoliczny w rzucie koniuszka serca (odpowiedź A).

Nowy szmer u pacjenta po zawale mięśnia brodawkowatego lewej komory najczęściej jest szmerem holosystolicznym (pansystolicznym) w rzucie koniuszka serca, co odpowiada niedomykalności zastawki mitralnej spowodowanej uszkodzeniem mięśnia brodawkowatego. Szmer protodiastoliczny w drugiej przestrzeni międzyżebrowej prawej przy krawędzi mostka jest charakterystyczny dla innych patologii, np. niedomykalności zastawki aortalnej, i nie jest typowy dla powikłań zawału obejmującego mięsień brodawkowaty lewej komoryLink 1Link 4Link 5.

Szmery nad sercem po zawale mogą być spowodowane uszkodzeniem mięśni brodawkowatych, co często prowadzi do niedomykalności zastawki mitralnej. Niedomykalność mitralna zwykle powoduje szmer holosystoliczny w okolicy koniuszka serca, a nie pandiastoliczny. Szmer pandiastoliczny jest mniej prawdopodobny w tym kontekście, ponieważ zwykle wiąże się z wadami tricuspidalnymi lub wadami przegrody międzykomorowej.