W hiperkaliemii charakterystyczne są spiczaste, wysokie i wąskie załamki T, a nie tylko wzrost ich amplitudy i zwężenie (punkt 4 jest poprawny). Załamki P są zwykle spłaszczone i poszerzone, a nie tylko spłaszczone (punkt 2 jest częściowo poprawny, ale niepełny). Obniżenie odcinków ST (punkt 1) nie jest typowe dla hiperkaliemii; mogą wystąpić zmiany ST, ale częściej uniesienie lub sinusoidalny kształt. Załamki U (punkt 5) zwykle nie rosną w amplitudzie ani szerokości w hiperkaliemii, co jest bardziej charakterystyczne dla hipokalemii. Skrócenie odstępów QT (punkt 3) nie jest typowe dla hiperkaliemii, raczej dochodzi do wydłużenia PQ i poszerzenia QRS. Zatem odpowiedź A zawiera błędne elementy i nie jest w pełni zgodna z typowymi zmianami EKG w hiperkaliemii.
W hiperkaliemii charakterystyczne są spiczaste, wysokie i wąskie załamki T, a nie tylko wzrost ich amplitudy i zwężenie. Ponadto, załamki P ulegają spłaszczeniu i poszerzeniu, a nie tylko spłaszczeniu. Obniżenie odcinków ST nie jest typowe dla hiperkaliemii, mogą występować raczej uniesienia lub zmiany sinusoidalne. Wybrane odpowiedzi 1, 4, 5 zawierają błędne elementy, ponieważ obniżenie odcinków ST (1) nie jest typowe, a załamki U nie są charakterystycznie zwiększone w hiperkaliemii. Poprawne zmiany to spłaszczenie i poszerzenie załamków P, spiczaste załamki T oraz poszerzenie zespołów QRS, co nie jest uwzględnione w wybranej odpowiedzi.
Odpowiedź C. 3,4,5 jest niezgodna z charakterystycznymi nieprawidłowościami w zapisie EKG w przebiegu hiperkaliemii. W hiperkaliemii obserwuje się spiczaste i symetryczne załamki T (niekoniecznie wzrost amplitudy i zwężenie), wypłaszczenie i poszerzenie załamków P, wydłużenie odstępu PQ, poszerzenie zespołów QRS oraz zmiany odcinka ST (uniesienie lub obniżenie). Skrócenie odstępów QT nie jest typową cechą hiperkaliemii, a załamki U nie są bezpośrednio związane z hiperkaliemią. Najbardziej odpowiednia kombinacja to 2 (spłaszczenie załamków P) i 4 (spiczaste załamki T), choć niekoniecznie w połączeniu z innymi wymienionymi cechami.
W hiperkaliemii charakterystyczne są spiczaste, wysokie i wąskie załamki T oraz spłaszczenie i poszerzenie załamków P, a nie tylko ich spłaszczenie (punkt 2 jest częściowo prawdziwy). Odstęp QT ulega raczej wydłużeniu lub jest zmieniony, a nie skróceniu (punkt 3 jest nieprawidłowy). Wzrost amplitudy i zwężenie załamków T (punkt 4) jest prawidłowy. Natomiast obniżenie odcinków ST (punkt 1) i wzrost amplitudy i szerokości załamków U (punkt 5) nie są typowymi cechami hiperkaliemii. Wybrana odpowiedź D (2,3,4) zawiera punkt 3, który jest nieprawidłowy, dlatego nie jest poprawna. Poprawne zmiany to spłaszczenie i poszerzenie załamków P oraz wzrost amplitudy i zwężenie załamków T, bez skrócenia QT.
Wybrane odpowiedzi 2) spłaszczenie załamków P oraz 4) wzrost amplitudy i zwężenie załamków T częściowo odpowiadają zmianom w hiperkaliemii, jednak brakuje innych charakterystycznych cech, takich jak poszerzenie zespołów QRS czy zmiany w odcinku ST. Ponadto, załamek T w hiperkaliemii jest spiczasty i symetryczny, a nie tylko zwiększony i zwężony. Odpowiedź E pomija też istotne zmiany, które są typowe dla hiperkaliemii, dlatego nie jest w pełni poprawnaLink 1Link 2Link 5.