Stwierdzenie, że w leczeniu krwotoku z żylaków przełyku należy uwzględnić antybiotyk, jest prawdziwe, ponieważ profilaktyczne podawanie antybiotyków jest standardowym elementem terapii w celu zapobiegania infekcjom bakteryjnym, które często towarzyszą krwawieniu z żylaków przełyku. Zatem wskazanie tego punktu jako fałszywego jest nieprawidłowe. Pozostałe odpowiedzi dotyczące leczenia, takie jak stosowanie somatostatyny i glipresyny, przetaczanie krwi do określonych wartości hemoglobiny, unikanie dużych objętości mrożonego osocza oraz wykonanie endoskopii po 24 godzinach, są zgodne z aktualnymi wytycznymi dotyczącymi postępowania w krwotoku z żylaków przełyku.

Stwierdzenie, że somatostatyna i glipresyna posiadają podobną skuteczność w hamowaniu krwotoku, może być nieprecyzyjne, ponieważ w leczeniu krwotoku z żylaków przełyku najczęściej stosuje się somatostatynę lub oktreotyd, a nie glipresynę. Glipresyna nie jest powszechnie wymieniana jako lek w leczeniu krwotoku z żylaków przełyku.

Stwierdzenie C jest kontrowersyjne, ponieważ w leczeniu krwotoku z żylaków przełyku transfuzja krwi jest często stosowana, aby utrzymać odpowiednie stężenie hemoglobiny, ale wartości docelowe mogą się różnić w zależności od stanu pacjenta i polityki leczniczej placówki. Zazwyczaj stężenie hemoglobiny powyżej 7-8 g/dL jest uważane za bezpieczne, ale może być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Stwierdzenie D jest fałszywe, ponieważ w sytuacji krwotoku z żylaków przełyku mrożone osocze jest często podawane w celu korekcji INR i uzupełnienia czynników krzepnięcia. W przeciwnym razie, przetoczenie dużych objętości mrożonego osocza może być konieczne w przypadku zaburzeń krzepnięcia.

Endoskopia w przypadku krwotoku z żylaków przełyku powinna być przeprowadzona jak najszybciej, często w ciągu kilku godzin od przyjęcia pacjenta. Oczekiwanie 24 godzin jest nieodpowiednie i niezgodne z standardami leczenia.