Dołączenie fibratu nie jest optymalnym postępowaniem w tym przypadku, ponieważ pacjentka jest już leczona wysoką dawką atorwastatyny (40 mg), a jej głównym problemem jest wysoki poziom LDL-cholesterolu, który wymaga dalszej intensyfikacji terapii statyną lub dodania leku obniżającego LDL, takiego jak ezetymib. Fibraty są bardziej wskazane przy znacznie podwyższonych triglicerydach, a u tej pacjentki triglicerydy są umiarkowanie podwyższone (1,8 mmol/l). Optymalnym postępowaniem byłoby dołączenie ezetymibu, co pozwoliłoby na dalsze obniżenie LDL-cholesterolu i zmniejszenie ryzyka sercowo-naczyniowego, zwłaszcza że pacjentka ma wywiad TIA i inne czynniki ryzyka. Dodatkowo, zalecenia dietetyczne i redukcja masy ciała są zawsze wskazane, ale nie zastępują konieczności intensyfikacji farmakoterapii w przypadku nieosiągnięcia celów lipidowych.

Dołączenie ezetymibu jest uzasadnione, ponieważ pacjentka pomimo stosowania wysokiej dawki atorwastatyny (40 mg) ma nadal podwyższony poziom LDL-cholesterolu (4,34 mmol/l), co wskazuje na konieczność intensyfikacji terapii hipolipemizującej. Ezetymib działa poprzez hamowanie wchłaniania cholesterolu w jelitach i w połączeniu ze statyną może skutecznie obniżyć poziom LDL, co jest zgodne z aktualnymi wytycznymi leczenia hiperlipidemii u pacjentów z wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, zwłaszcza z wywiadem TIA. Inne opcje, takie jak fibraty, żywice jonowymienne czy kwas nikotynowy, nie są pierwszorzędowym wyborem w tej sytuacji klinicznej, a utrzymanie samej terapii i zmiany stylu życia mogą być niewystarczające przy tak wysokim poziomie LDL.

Dołączenie żywic jonowymiennych nie jest optymalnym postępowaniem w tej sytuacji, ponieważ pacjentka jest już leczona wysoką dawką atorwastatyny (40 mg), a jej poziom LDL-cholesterolu pozostaje podwyższony. W takim przypadku lepszym rozwiązaniem jest dołączenie ezetymibu, który skutecznie obniża LDL-cholesterol poprzez hamowanie wchłaniania cholesterolu w jelitach, co może przynieść dodatkową korzyść terapeutyczną. Żywice jonowymienne są rzadziej stosowane ze względu na gorszą tolerancję i interakcje z innymi lekami. Ponadto, zalecenia dietetyczne i redukcja masy ciała są ważne, ale same nie wystarczą przy tak wysokim poziomie LDL i istniejącym ryzyku sercowo-naczyniowym (przebyte TIA).

Dołączenie kwasu nikotynowego nie jest najbardziej optymalnym postępowaniem w tym przypadku. Kwas nikotynowy jest skuteczny w podnoszeniu poziomu HDL i obniżaniu trójglicerydów, ale może mieć ograniczenia ze względu na potencjalne działania niepożądane, takie jak rumień. W przypadku tej pacjentki, która ma już stosunkowo wysoki poziom cholesterolu LDL pomimo leczenia atorwastatyną, bardziej odpowiednie mogłoby być dołączenie ezetymibu, który dodatkowo obniża poziom LDL. Opcja E, czyli utrzymanie leczenia, zalecenia dietetyczne i redukcja masy ciała, również jest ważna, ale może nie wystarczyć do osiągnięcia optymalnych wyników lipidowych.

Pacjentka jest leczona atorwastatyną w dawce 40 mg, ale nadal ma podwyższone stężenie LDL-cholesterolu (4,34 mmol/l), co wskazuje na niewystarczającą kontrolę hiperlipidemii. W takiej sytuacji optymalnym postępowaniem jest dołączenie ezetymibu, który działa synergistycznie ze statyną i pozwala na dalsze obniżenie LDL. Utrzymanie jedynie dotychczasowego leczenia oraz zalecenia dietetyczne i redukcja masy ciała nie są wystarczające, ponieważ nie osiągnięto docelowych wartości lipidów, zwłaszcza u pacjentki z wywiadem TIA i nadciśnieniem tętniczym, co zwiększa ryzyko sercowo-naczyniowe.