Wtórna nadczynność przytarczyc nie jest typowym zaburzeniem towarzyszącym przewlekłej chorobie nerek. Zaburzenia endokrynologiczne w PChN obejmują zespół niskiej trijodotyroniny, subkliniczną i jawną niedoczynność tarczycy, hiperkortyzolemię, hiperprolaktynemię, zwiększone stężenie hormonu wzrostu, hiperinsulinemię, insulinooporność oraz hipogonadyzm. Nadczynność tarczycy i autoimmunologiczne choroby tarczycy występują z taką samą częstością jak w populacji ogólnej, ale wtórna nadczynność przytarczyc nie jest wzmiankowana jako częste powikłanie PChN.

Hipogonadyzm jest wymieniony w źródłach jako zaburzenie endokrynologiczne towarzyszące PChNLink 5, podczas gdy kamica cystynowa (E) nie jest bezpośrednio powiązana z PChN w dostępnych materiałach. Nadczynność przytarczyc (A), niedokrwistość (C) i nadciśnienie nerkowe (D) są typowymi powikłaniamiLink 2Link 3Link 4.

Niedokrwistość nerkopochodna jest jednym z typowych zaburzeń towarzyszących przewlekłej chorobie nerek, ponieważ wynika z niewystarczającej produkcji erytropoetyny przez chore nerki. Zatem, odpowiedź, że niedokrwistość nerkopochodna nie jest jednym z zaburzeń towarzyszących, jest błędna.

Nadciśnienie tętnicze miąższowo-nerkowe jest jednym z powikłań lub przyczyn przewlekłej choroby nerek, a nie zaburzeniem towarzyszącym. Zaburzenia towarzyszące przewlekłej chorobie nerek obejmują kwasicę metaboliczną, niedokrwistość, zaburzenia endokrynologiczne, takie jak hipogonadyzm, oraz inne. Wtórna nadczynność przytarczyc nie jest typowym zaburzeniem towarzyszącym PChN, ale hipogonadyzm jest. Kamica cystynowa może być związana z zaburzeniami metabolicznymi, które mogą współwystępować z PChN. Niedokrwistość nerkopochodna jest powszechnym powikłaniem PChN.

Kamica cystynowa nie jest uważana za zaburzenie towarzyszące przewlekłej chorobie nerek, podczas gdy pozostałe wymienione opcje (A, B, C, D) są typowymi powikłaniami związanymi z tym schorzeniem.