Wielokrotny Wybór
W celu oceny uszkodzenia nerek u pacjenta z cukrzycą t. 2 należy badać:
A. wydalanie białka z moczem oraz filtrację kłębuszkową co 5 lat.

Ocena uszkodzenia nerek u pacjentów z cukrzycą typu 2 powinna obejmować badanie wydalania białka (albumin) z moczem oraz ocenę filtracji kłębuszkowej, ale badania te należy wykonywać corocznie, a nie co 5 lat. Wczesne wykrycie nefropatii cukrzycowej jest kluczowe dla zapobiegania postępowi choroby, dlatego zaleca się coroczne badania od momentu rozpoznania cukrzycy typu 2. Badanie glukozy w moczu nie jest standardowym wskaźnikiem uszkodzenia nerek w cukrzycy. Zatem odpowiedź A, która sugeruje badania co 5 lat, nie jest zgodna z zaleceniami klinicznymi dotyczącymi monitorowania funkcji nerek u pacjentów z cukrzycą typu 2.

AI uznało odpowiedź za niepoprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
B. wydalanie białka z moczem oraz filtrację kłębuszkową co rok.

Ocena uszkodzenia nerek u pacjentów z cukrzycą typu 2 powinna obejmować badanie wydalania białka (albumin) z moczem oraz ocenę filtracji kłębuszkowej, wykonywane corocznie. Jest to zgodne z zaleceniami, ponieważ wczesne wykrycie nefropatii cukrzycowej pozwala na odpowiednie leczenie i spowolnienie postępu choroby nerek. Badanie glukozy w moczu nie jest użyteczne w ocenie uszkodzenia nerek, a częstotliwość badań co 5 lat jest zbyt rzadka dla pacjentów z cukrzycą typu 2. Badanie ogólne moczu co 6 miesięcy nie jest standardem w monitorowaniu nefropatii cukrzycowej. Dlatego odpowiedź B jest właściwa, gdyż obejmuje odpowiednie parametry i częstotliwość badań.

AI uznało odpowiedź za poprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
C. wydalanie glukozy z moczem oraz filtrację kłębuszkową co rok.

W ocenie uszkodzenia nerek u pacjenta z cukrzycą typu 2 kluczowe jest badanie wydalania białka (albumin) z moczem oraz ocena filtracji kłębuszkowej (eGFR) wykonywane corocznie. Badanie wydalania glukozy z moczem nie jest standardowym wskaźnikiem uszkodzenia nerek w cukrzycy. Zatem odpowiedź wskazująca na badanie glukozy z moczem oraz filtrację kłębuszkową co rok jest nieprawidłowa, ponieważ pomija istotne badanie albuminurii, które jest wczesnym i czułym markerem nefropatii cukrzycowejLink 1Link 3Link 4.

AI uznało odpowiedź za niepoprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
D. wydalanie glukozy z moczem oraz filtrację kłębuszkową co 5 lat.

Ocena uszkodzenia nerek u pacjenta z cukrzycą typu 2 powinna obejmować badanie wydalania białka (albumin) z moczem oraz ocenę filtracji kłębuszkowej (eGFR) co rok, a nie co 5 lat. Wydalanie glukozy z moczem nie jest standardowym wskaźnikiem oceny uszkodzenia nerek w cukrzycy. Regularne, coroczne badania pozwalają na wczesne wykrycie nefropatii cukrzycowej i odpowiednie leczenie, co jest kluczowe dla zapobiegania postępowi choroby nerekLink 1Link 3Link 4.

AI uznało odpowiedź za niepoprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
E. filtrację kłębuszkową oraz wykonywać badanie ogólne moczu co 6 miesięcy.

W ocenie uszkodzenia nerek u pacjentów z cukrzycą typu 2 kluczowe jest badanie wydalania białka (albumin) z moczem oraz ocena filtracji kłębuszkowej, wykonywane corocznie, a nie co 6 miesięcy. Badanie ogólne moczu nie jest wystarczające do oceny nefropatii cukrzycowej. Ponadto, badanie glukozy w moczu nie jest użyteczne w monitorowaniu uszkodzenia nerek w cukrzycy. Zalecane jest coroczne badanie wydalania albumin i filtracji kłębuszkowej, co pozwala na wczesne wykrycie nefropatii i odpowiednie leczenieLink 1Link 2Link 3Link 4.

AI uznało odpowiedź za niepoprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
Zaloguj się, żeby zapisywać swoje odpowiedzi.