Wzrost stężenia CRP w surowicy jest markerem stanu zapalnego, ale nie jest specyficznym ani wystarczającym kryterium do potwierdzenia rozpoznania urosepsy. Do rozpoznania urosepsy konieczne jest stwierdzenie znamiennej bakteriurii (zakażenia układu moczowego) oraz obecności objawów zespołu SIRS. Ponadto, potwierdzeniem posocznicy (urosepsy) jest obecność bakteriemii, czyli bakterii we krwi, co wymaga dodatniego posiewu krwi. Wzrost prokalcytoniny jest bardziej specyficznym markerem sepsy niż CRP. Dlatego sam wzrost CRP nie potwierdza rozpoznania urosepsyLink 5.

Wzrost stężenia kreatyniny w surowicy nie jest kryterium potwierdzającym rozpoznanie urosepsy. Urosepsa wymaga stwierdzenia znamiennej bakteriurii (obecności bakterii w moczu) oraz objawów sepsy, takich jak spadek ciśnienia tętniczego i objawy ogólne. Wzrost kreatyniny może wskazywać na niewydolność nerek, ale nie jest specyficzny dla urosepsy. Potwierdzenie urosepsy opiera się na obecności bakteriemii lub znamiennej bakteriurii wraz z objawami sepsy, a nie tylko na wzroście kreatyninyLink 1Link 2Link 5.

Rozpoznanie urosepsy wymaga nie tylko stwierdzenia bakteriurii, ale także obecności objawów zespołu SIRS oraz potwierdzenia zakażenia układu moczowego (znamienna bakteriuria) i często bakteriemii (obecności bakterii we krwi). Samo wykrycie bakteriurii w moczu pobranym po wymianie cewnika nie jest wystarczające do potwierdzenia urosepsy, ponieważ może to być jedynie kolonizacja. Kluczowe jest również badanie krwi, w tym posiew krwi, który potwierdza bakteriemię, co jest istotne dla rozpoznania urosepsyLink 5Link 3.

Kluczowe dla rozpoznania urosepsy jest potwierdzenie bakteriemii (obecność bakterii we krwi) poprzez posiew krwi, co odpowiada opcji E. Chociaż wzrost prokalcytoniny (D) może wskazywać na infekcję bakteryjną, nie jest wystarczający do definitywnego rozpoznania posocznicy. Bakteriuria (C) potwierdza ZUM, ale sama nie stanowi kryterium sepsy. CRP (A) i kreatynina (B) są markerami stanu zapalnego lub dysfunkcji nerek, ale nie specyficznymi dla urosepsyLink 3Link 4Link 5.

Rozpoznanie urosepsy wymaga potwierdzenia obecności bakteriemii, czyli obecności bakterii we krwi, co jest kluczowe dla stwierdzenia posocznicy moczowej (urosepsy). Dodatkowo konieczne jest rozpoznanie zakażenia układu moczowego z znamienną bakteriurią oraz objawami zespołu SIRS. Wzrost stężenia CRP, kreatyniny czy prokalcytoniny może wspierać diagnozę, ale nie jest jednoznacznym potwierdzeniem urosepsy. Potwierdzenie bakteriemii poprzez posiew krwi jest zatem podstawą rozpoznania urosepsyLink 3Link 5.