Stężenie TSH wynoszące 7,85 µIU/ml wskazuje na niedoczynność tarczycy, ale nie jest wystarczająco wysokie, aby automatycznie włączyć L-tyroksynę w dawce 50 µg/dobę. Zalecane jest rozpoczęcie leczenia w dawce 25-50 µg/dobę, zwłaszcza jeśli stężenie TSH przekracza 10 µIU/ml lub gdy występują objawy niedoczynności tarczycy. W tym przypadku, z uwagi na planowaną ciążę, należy monitorować poziomy hormonów i dostosować leczenie odpowiednio do wyników badań laboratoryjnych.
Wybrana odpowiedź B sugeruje odroczenie leczenia i powtórzenie badań za 3-4 miesiące, co nie jest optymalne w przypadku kobiety planującej ciążę i z podwyższonym TSH (7,85 µIU/ml). W takiej sytuacji, zgodnie z zaleceniami, należy rozpocząć leczenie L-tyroksyną już teraz, aby wyrównać niedoczynność tarczycy i zapobiec powikłaniom w ciąży. Dawka początkowa powinna wynosić około 25-50 µg/dobę, a leczenie powinno być monitorowane i dostosowywane. Opóźnienie terapii może zwiększyć ryzyko powikłań dla matki i płodu. Dlatego odpowiedź A, która zaleca włączenie L-tyroksyny w dawce co najmniej 50 µg/dobę ze względu na planowaną ciążę, jest bardziej właściwaLink 1Link 2Link 3Link 5.
Wybrana odpowiedź C sugeruje pilne oznaczenie kortyzolu, elektrolitów oraz przeciwciał anty-TPO, co nie jest pierwszym krokiem w postępowaniu u pacjentki z podwyższonym TSH i planowaną ciążą. W przypadku stwierdzenia subklinicznej niedoczynności tarczycy (TSH 7,85 µIU/ml) u kobiety planującej ciążę, zaleca się włączenie leczenia L-tyroksyną, aby wyrównać poziom hormonów tarczycy i zapobiec powikłaniom ciąży. Dawka początkowa powinna wynosić co najmniej 25-50 µg/dobę, a leczenie powinno być monitorowane i dostosowywane. Oznaczenie przeciwciał anty-TPO jest pomocne, ale nie zastępuje natychmiastowego leczenia. Badania kortyzolu i elektrolitów nie są standardowym postępowaniem w tym kontekście. Zatem właściwym postępowaniem jest rozpoczęcie terapii L-tyroksyną, co odpowiada odpowiedzi A lub D, a nie CLink 1Link 2Link 3Link 4Link 5.
Wybrana odpowiedź D jest właściwa, ponieważ u pacjentki z podwyższonym TSH (7,85 µIU/ml) i objawami niedoczynności tarczycy, planującej ciążę, wskazane jest wykonanie badania USG tarczycy w celu oceny jej struktury. Jeśli obraz USG jest hipoechogeniczny i niejednorodny, co sugeruje przewlekłe zapalenie tarczycy (np. Hashimoto), należy natychmiast rozpocząć leczenie L-tyroksyną w dawce 25-50 µg/dobę, aby wyrównać niedobór hormonów tarczycy i zapobiec powikłaniom w ciąży. Takie postępowanie jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi leczenia niedoczynności tarczycy u kobiet planujących ciążę i w ciąży, gdzie szybkie wyrównanie hormonów jest kluczowe dla zdrowia matki i dzieckaLink 1Link 3Link 4Link 5.
Opcja E jest nieprawidłowa, ponieważ w leczeniu niedoczynności tarczycy w ciąży stosuje się lewotyroksynę (L-tyroksynę), a nie Thyrozol. Beta-blokery mogą być stosowane w przypadku nadczynności tarczycy, aby kontrolować objawy takie jak przyspieszone tętno, ale nie są zalecane w leczeniu niedoczynności tarczycy. W przypadku stężenia TSH 7,85 µIU/ml, które wskazuje na niedoczynność tarczycy, zalecane jest rozpoczęcie leczenia L-tyroksyną w odpowiedniej dawce, tak jak wskazano w innych opcjach.