Odpowiedź A jest prawdziwa, ale nie uwzględnia innych ważnych aspektów. Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEI) i blokery receptora AT1 angiotensyny II są stosowane jako leki nefroprotekcyjne (A), ale mogą również upośledzać mechanizmy autoregulacji w nerce (B) i wywoływać przednerkowe ostre uszkodzenie nerek (C), zwłaszcza w określonych warunkach. Zatem, odpowiedź D jest bardziej kompletna.

Odpowiedź B jest niepełna i częściowo nieprecyzyjna. Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEI) i blokery receptora AT1 angiotensyny II są stosowane jako leki nefroprotekcyjne, co potwierdza odpowiedź A. Działają one poprzez hamowanie działania angiotensyny II, co prowadzi do ochrony nerek, zwłaszcza w chorobach takich jak nefropatia cukrzycowa. Ponadto mogą one upośledzać mechanizmy autoregulacji w nerce, co jest prawdą, ale nie jest to jedyny ich efekt. Co więcej, mogą wywoływać przednerkowe ostre uszkodzenie nerek w określonych sytuacjach klinicznych, np. przy odwodnieniu lub zwężeniu tętnicy nerkowej. Zatem prawidłowa odpowiedź to D (wszystkie wymienione efekty są prawdziwe).

Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEI) i blokery receptora AT1 angiotensyny II są stosowane jako leki nefroprotekcyjne, ponieważ obniżają ciśnienie wewnątrzkłębuszkowe i zmniejszają białkomocz, co spowalnia postęp niewydolności nerekLink 1Link 5. Ponadto, mogą upośledzać mechanizmy autoregulacji w nerce, co jest znane i opisane w literaturze. Jednakże, mogą one również wywoływać przednerkowe ostre uszkodzenie nerek, zwłaszcza u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub innymi czynnikami ryzykaLink 3Link 4. Zatem prawidłowa odpowiedź to D, ponieważ wszystkie wymienione stwierdzenia (A, B i C) są prawdziwe.

Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEI) i blokery receptora AT1 angiotensyny II są stosowane jako leki nefroprotekcyjne, co potwierdza odpowiedź A. Ponadto, mogą upośledzać mechanizmy autoregulacji w nerce, co jest zgodne z odpowiedzią B. Dodatkowo, mogą wywoływać przednerkowe ostre uszkodzenie nerek, zwłaszcza w określonych warunkach klinicznych, co potwierdza odpowiedź C. W związku z tym, odpowiedź D, która łączy wszystkie trzy stwierdzenia, jest właściwa i zgodna z dostępnymi informacjami medycznymi.

Odpowiedź E nie jest w pełni poparta, ponieważ inhibitory konwertazy angiotensyny i blokery receptora AT1 angiotensyny II są stosowane jako leki nefroprotekcyjne (A), ale nie ma wystarczających dowodów na to, że upośledzają mechanizmy autoregulacji w nerce (B). Z drugiej strony, mogą one wywoływać przednerkowe ostre uszkodzenie nerek (C), co nie jest uwzględnione w odpowiedzi E.