Pacjent z kardiomiopatią niedokrwienną i objawami niewydolności serca, zwłaszcza prawokomorowej, oraz nawracającymi stanami zapalnymi dolnych dróg oddechowych, wymaga kompleksowej oceny. Opcja A pomija konieczność dalszej diagnostyki kardiologicznej, która jest istotna w przypadku nasilonych objawów niewydolności serca. Dodatkowo, pilna konsultacja pulmonologiczna jest uzasadniona, ale nie powinna wykluczać równoczesnej oceny kardiologicznej.
Wybrana odpowiedź B jest niewłaściwa, ponieważ u pacjenta z implantowanym kardiowerterem-defibrylatorem i nawracającymi gorączkami oraz stanami zapalnymi dolnych dróg oddechowych istnieje podejrzenie infekcyjnego zapalenia wsierdzia, zwłaszcza odelektrodowego. Wykluczenie wegetacji jedynie w badaniu echokardiografii przezklatkowej nie jest wystarczające, gdyż w takich przypadkach konieczne jest wykonanie również echokardiografii przezprzełykowej, która ma większą czułość w wykrywaniu zmian zapalnych na elektrodach i wsierdziu. Zatem właściwe postępowanie to wykonanie obu badań echokardiograficznych w celu potwierdzenia lub wykluczenia infekcji, a nie jedynie intensyfikacja leczenia niewydolności serca bez dalszej diagnostyki kardiologicznej.
Wybrana odpowiedź C jest właściwa, ponieważ u pacjenta z kardiomiopatią niedokrwienną i implantowanym kardiowerterem-defibrylatorem, który ma nawracające gorączki i objawy prawokomorowej niewydolności serca, istnieje podejrzenie infekcyjnego zapalenia wsierdzia. W takim przypadku konieczne jest wykonanie badań echokardiografii przezklatkowej i przezprzełykowej, aby wykluczyć lub potwierdzić obecność wegetacji lub innych cech infekcji wsierdzia, zwłaszcza w kontekście obecności urządzenia wewnątrzsercowego, które zwiększa ryzyko infekcji. Pozostałe odpowiedzi nie uwzględniają konieczności diagnostyki infekcyjnego zapalenia wsierdzia, co jest kluczowe w tym przypadkuLink 1.
Odpowiedź D może być niepełna, ponieważ pacjent z nawracającymi gorączkami i stanami zapalnymi dolnych dróg oddechowych może wymagać dodatkowej diagnostyki, aby wykluczyć lub potwierdzić infekcyjne zapalenie wsierdzia, zwłaszcza jeśli istnieje podejrzenie infekcji. Kontrola urządzenia i intensyfikacja leczenia niewydolności serca są ważne, ale nie wykluczają potrzeby dalszej oceny stanu zapalnego.
Odpowiedź E może być niewłaściwa, ponieważ profilaktyka antybiotykowa odelektrodowego zapalenia wsierdzia nie jest standardowym postępowaniem w przypadku braku objawów infekcji. Zalecane jest wykonanie badań diagnostycznych, takich jak echokardiografia, aby potwierdzić podejrzenie infekcji. Intensyfikacja leczenia niewydolności serca jest uzasadniona, ale profilaktyka antybiotykowa powinna być wdrożona po potwierdzeniu diagnozy.