Wybrane odpowiedzi 1, 3, 5 (kobiety w ciąży, pacjenci z cukrzycą, chorzy z długotrwale utrzymywanym cewnikiem pęcherzowym) nie są w pełni zgodne z zaleceniami dotyczącymi leczenia bezobjawowego zakażenia układu moczowego. Leczenie bezobjawowego bakteriomoczu jest wskazane przede wszystkim u kobiet w ciąży (1), u biorców przeszczepu nerki w pierwszych 6-12 miesiącach po transplantacji (2) oraz przed planowanymi zabiegami urologicznymi na drogach moczowych (4). Pacjenci z cukrzycą (3) i chorzy z długotrwale utrzymywanym cewnikiem pęcherzowym (5) zazwyczaj nie wymagają leczenia bezobjawowego bakteriomoczu, chyba że wystąpią objawy zakażenia. Dlatego poprawna odpowiedź to 1, 2, 4 (B), a nie 1, 3, 5 (A)Link 1Link 2Link 3.

Bezobjawowe zakażenie układu moczowego wymaga leczenia w określonych sytuacjach klinicznych. Opcja B (1,2,4) jest poprawna, ponieważ obejmuje kobiety w ciąży, biorców przeszczepu nerki w pierwszych 6-12 miesiącach po zabiegu oraz pacjentów przed planowaną przezcewkową resekcją gruczołu krokowego lub innymi zabiegami urologicznymi. Te sytuacje są uzasadnione ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju objawowych zakażeń lub powikłań.

Wybrane odpowiedzi 1, 3, 4 (kobiety w ciąży, pacjenci z cukrzycą, oraz przed planowanymi zabiegami urologicznymi) nie są w pełni zgodne z zaleceniami dotyczącymi leczenia bezobjawowego zakażenia układu moczowego. Leczenie bezobjawowego bakteriomoczu jest wskazane przede wszystkim u kobiet w ciąży (1), u biorców przeszczepu nerki w pierwszych 6-12 miesiącach po transplantacji (2) oraz przed planowanymi zabiegami urologicznymi (4). Pacjenci z cukrzycą (3) oraz chorzy z długotrwale utrzymywanym cewnikiem pęcherzowym (5) zazwyczaj nie wymagają leczenia bezobjawowego bakteriomoczu, chyba że występują objawy zakażenia. Zatem poprawna odpowiedź to B (1, 2, 4), a nie C.

Bezobjawowe zakażenie układu moczowego wymaga leczenia przede wszystkim u kobiet w ciąży oraz w sytuacjach, gdzie istnieje ryzyko powikłań lub rozprzestrzenienia infekcji. Opcja D (2,3,5) nie uwzględnia kobiet w ciąży, które są kluczową grupą wymagającą leczenia. Leczenie jest zalecane dla kobiet w ciąży (1), biorców przeszczepu nerki w pierwszych miesiącach po transplantacji (2), oraz pacjentów z cewnikiem pęcherzowym (5). Pacjenci z cukrzycą nie są wymieniani jako grupa wymagająca leczenia bezobjawowego bakteriomoczu w standardowych wytycznych.

Wybrane odpowiedzi (2,4,5) obejmują biorców przeszczepu nerki, pacjentów przed planowanymi zabiegami urologicznymi oraz chorych z długotrwale utrzymywanym cewnikiem pęcherzowym, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi leczenia bezobjawowego zakażenia układu moczowego. Jednak brak w nich kobiet w ciąży, które również wymagają leczenia bezobjawowego bakteriomoczu ze względu na ryzyko powikłań. Pacjenci z cukrzycą nie są rutynowo wskazani do leczenia bezobjawowego zakażenia. Poprawna odpowiedź powinna zawierać punkt 1 (kobiety w ciąży), dlatego wybrana odpowiedź jest niepełna.