W osteomalacji spowodowanej niedoborem witaminy D nie występuje wysokie stężenie wapnia w surowicy; wręcz przeciwnie, stężenie wapnia jest zazwyczaj obniżone lub prawidłowe, co wynika z zaburzonego wchłaniania wapnia. Pozostałe objawy, takie jak zmniejszone wydalanie wapnia z moczem, zwiększone stężenie PTH, podwyższona aktywność ALP oraz niskie stężenie fosforanów w surowicy, są typowe dla tej choroby. Dlatego odpowiedź A jest prawidłowa jako wyjątek wśród wymienionych objawów osteomalacji.
W osteomalacji spowodowanej niedoborem witaminy D nie występuje wysokie stężenie wapnia w surowicy, lecz raczej jego obniżenie. Zmniejszone wydalanie wapnia z moczem jest typowe dla tej choroby, ponieważ organizm stara się zatrzymać wapń z powodu jego niedoboru. Wzrost stężenia PTH (parathormonu) i aktywności ALP (fosfatazy alkalicznej) w surowicy oraz obniżone stężenie fosforanów są charakterystyczne dla osteomalacji. Wybrana odpowiedź B (zmniejszone wydalanie wapnia z moczem) jest więc objawem osteomalacji, a nie wyjątkiem, co czyni ją nieprawidłową odpowiedzią na pytanie o objaw, który nie występuje w osteomalacji.
W osteomalacji spowodowanej niedoborem witaminy D dochodzi do zwiększonego stężenia parathormonu (PTH) w surowicy jako mechanizmu kompensacyjnego w odpowiedzi na hipokalemię i hipofosfatemię. Zatem stwierdzenie, że zwiększone stężenie PTH nie należy do objawów osteomalacji, jest nieprawidłowe. Pozostałe wymienione objawy, takie jak niskie stężenie wapnia i fosforanów w surowicy, zmniejszone wydalanie wapnia z moczem oraz zwiększona aktywność fosfatazy alkalicznej, są typowe dla osteomalacji wywołanej niedoborem witaminy D.
Osteomalacja spowodowana niedoborem witaminy D charakteryzuje się zwiększoną aktywnością fosfatazy alkalicznej (ALP) w surowicy, a nie jej brakiem. W badaniach laboratoryjnych typowo obserwuje się wzrost ALP, co jest związane z nasilonym metabolizmem kości i procesem naprawczym w odpowiedzi na niedobór mineralizacji. Zatem odpowiedź D jest nieprawidłowa jako wyjątek, ponieważ zwiększona aktywność ALP jest typowym objawem osteomalacjiLink 5.
Osteomalacja spowodowana niedoborem witaminy D charakteryzuje się zmniejszonym stężeniem wapnia i fosforanów w surowicy, zwiększonym stężeniem parathormonu (PTH) oraz zwiększoną aktywnością fosfatazy alkalicznej (ALP). Wysokie stężenie wapnia w surowicy nie jest typowe dla osteomalacji; zazwyczaj jest ono obniżone lub prawidłowe. Zatem odpowiedź A (wysokie stężenie wapnia w surowicy) jest prawidłowa jako wyjątek, a nie E (małe stężenie fosforanów w surowicy), ponieważ małe stężenie fosforanów jest typowym objawem osteomalacji wywołanej niedoborem witaminy DLink 2Link 5.