Stwierdzenie A nie jest fałszywe. Nadciśnienie złośliwe rzeczywiście charakteryzuje się wysokimi wartościami ciśnienia rozkurczowego, często powyżej 120 mmHgLink 5. Natomiast stwierdzenie C jest fałszywe, ponieważ nadciśnienie złośliwe może wystąpić u pacjentów z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym, choć częściej związane jest z wtórnym nadciśnieniem. Pozostałe stwierdzenia są prawdziwe.

Stwierdzenie B jest prawdziwe, ponieważ nadciśnieniu złośliwemu towarzyszą powikłania narządowe takie jak ostra niewydolność serca, ostre uszkodzenie nerek oraz encefalopatia. Są to typowe powikłania tej choroby, co potwierdzają liczne źródła medyczne opisujące nadciśnienie złośliwe i jego skutki dla narządów wewnętrznychLink 1Link 3Link 5.

Nadciśnienie złośliwe może wystąpić u pacjentów z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym, choć jest to rzadkie. Stan ten charakteryzuje się nagłym i znacznym wzrostem ciśnienia krwi, co może prowadzić do poważnych uszkodzeń narządowych. Nadciśnienie złośliwe może dotknąć każdego, niezależnie od rodzaju nadciśnienia.

Stwierdzenie D jest prawdziwe, ponieważ nadciśnienie złośliwe charakteryzuje się obecnością retinopatii w III lub IV stopniu klasyfikacji wg Keitha, Wagenera i Barkera, co jest typowym objawem tej choroby. Fałszywe jest natomiast stwierdzenie C, które mówi, że nadciśnienie złośliwe nie występuje u pacjentów z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym, ponieważ może się ono rozwinąć również u takich pacjentów. Pozostałe stwierdzenia (A, B, E) są zgodne z charakterystyką nadciśnienia złośliwego, które cechuje się bardzo wysokim ciśnieniem rozkurczowym, powikłaniami narządowymi oraz koniecznością leczenia szpitalnego.

Odpowiedź E jest nieprawdziwa, ponieważ nadciśnienie złośliwe wymaga leczenia w warunkach szpitalnych, zwłaszcza gdy występują powikłania narządowe i konieczne jest szybkie podanie leków obniżających ciśnienie tętnicze. Hospitalizacja jest kluczowa dla monitorowania i bezpiecznego leczenia tej ciężkiej postaci nadciśnieniaLink 1Link 2Link 5.