Hiperkalcemia nowotworowa nie jest najczęstsza u chorych z przewlekłą białaczką szpikową; jest to rzadkie powikłanie w tej chorobie. Najczęściej hiperkalcemia występuje w innych nowotworach, takich jak szpiczak plazmocytowy czy chłoniaki. Ponadto hiperkalcemia nowotworowa może zależeć od wydzielania białka podobnego do parathormonu, a nie samego parathormonu. Leczenie hiperkalcemii nowotworowej zwykle obejmuje bisfosfoniany podawane dożylnie, a nie doustnie. Dlatego odpowiedź A jest nieprawidłowa, ponieważ hiperkalcemia nie jest najczęstsza u chorych z przewlekłą białaczką szpikową i inne odpowiedzi również są błędne lub niepełneLink 1Link 2Link 4.
Odpowiedź B jest częściowo prawdziwa, ponieważ hiperkalcemia nowotworowa może być spowodowana przez wydzielanie przez komórki nowotworowe białka podobnego do parathormonu, które działa podobnie do parathormonu, a nie przez sam parathormon. Odpowiedź A jest nieprawdziwa, ponieważ hiperkalcemia nowotworowa nie jest najczęstsza u chorych z przewlekłą białaczką szpikową, a raczej w przebiegu innych nowotworów, takich jak szpiczak plazmocytowy, chłoniaki czy rak sutka. Odpowiedź C jest również nieprawdziwa, ponieważ leczenie hiperkalcemii nowotworowej zwykle obejmuje bisfosfoniany podawane dożylnie, a nie doustnie. Dlatego poprawna odpowiedź powinna uwzględniać mechanizm zależny od białka podobnego do parathormonu, a nie samego parathormonu, oraz fakt, że bisfosfoniany doustne nie są standardem leczenia hiperkalcemii nowotworowej.
Odpowiedź C jest nieprecyzyjna, ponieważ hiperkalcemia nowotworowa powinna być leczona bisfosfonianami podawanymi dożylnie, a nie doustnie. Bisfosfoniany takie jak klodronian, pamidronian i zoledronian są skuteczne w leczeniu hiperkalcemii nowotworowej, ale ich podanie jest dożylne, co zapewnia szybsze i bardziej efektywne działanie. Ponadto hiperkalcemia nowotworowa może zależeć od wydzielania parathormonu lub innych mechanizmów, a nie jest najczęstsza u chorych z przewlekłą białaczką szpikową, co wyklucza odpowiedzi A i D. Zatem wybrana odpowiedź nie jest poprawna ze względu na formę podania bisfosfonianów i niepełne uwzględnienie mechanizmów hiperkalcemii nowotworowej.
Hiperkalcemia nowotworowa rzadko występuje w przewlekłej białaczce szpikowej (PBSz), co czyni odpowiedź A nieprawidłowąLink 1Link 4. Natomiast mechanizmy hiperkalcemii mogą obejmować wydzielanie substancji podobnych do parathormonu (PTH) przez komórki nowotworowe, co potwierdza poprawność odpowiedzi BLink 1Link 3. Bisfosfoniany są podstawą leczenia, ale stosuje się je dożylnie w ostrych stanach, co wyklucza odpowiedź CLink 3. Prawidłowa kombinacja to jedynie B.
Odpowiedź E nie jest prawidłowa, ponieważ hiperkalcemia nowotworowa nie jest najczęstsza u chorych z przewlekłą białaczką szpikową (A), a leczenie bisfosfonianami nie musi być zawsze doustne (C). Hiperkalcemia może zależeć od wydzielania parathormonu (B), ale nie jest to jedyny czynnik. W przypadku przewlekłej białaczki szpikowej hiperkalcemia jest rzadkim powikłaniem.