Obecność glukozy w moczu (A) nie jest typowym wskaźnikiem zakażenia układu moczowego. Zakażenie układu moczowego jest często wskazywane przez zwiększoną liczbę leukocytów w moczu (E), co świadczy o zapaleniu lub infekcji. Glukoza w moczu może wskazywać na cukrzycę lub problemy metaboliczne, ale nie bezpośrednio na zakażenie układu moczowegoLink 1Link 3Link 5.

Niski ciężar właściwy moczu nie jest bezpośrednim wskaźnikiem zakażenia układu moczowego. Zwiększona liczba leukocytów w moczu jest bardziej wiarygodnym wskaźnikiem zakażenia, gdyż leukocyty są komórkami odpowiedzialnymi za walkę z infekcjamiLink 1Link 3Link 5. Obecność azotynów w moczu może również sugerować zakażenie bakteryjneLink 5. Zatem, odpowiedź E jest bardziej adekwatna do objawów zakażenia układu moczowego.

Niskie pH moczu nie jest typowym wskaźnikiem zakażenia układu moczowego. Zakażenia bakteryjne często powodują podwyższenie pH moczu, zwłaszcza w przypadku bakterii ureazododatnich, takich jak Proteus mirabilis Link 1Link 3Link 4. Zwiększona liczba leukocytów w moczu (E) jest bardziej charakterystycznym objawem zakażenia układu moczowego.

Obecność białka w moczu (D) może wskazywać na uszkodzenie nerek, ale nie jest bezpośrednim wskaźnikiem zakażenia układu moczowego. Zwiększona liczba leukocytów w moczu (E) jest bardziej charakterystyczna dla zakażeń, gdyż leukocyty są komórkami odpowiedzialnymi za walkę z infekcjami. Dodatkowo, obecność azotynów i bakteriurii również mogą potwierdzać zakażenie układu moczowegoLink 1Link 3Link 5.

Zwiększona liczba leukocytów w moczu (leukocyturia) jest kluczowym wskaźnikiem zakażenia układu moczowego (ZUM), potwierdzonym w źródłach Link 1Link 3Link 5. W przypadku opisywanej pacjentki typowe objawy (częstomocz, bolesne oddawanie moczu) wraz z leukocyturią stanowią podstawę rozpoznania ZUM. Pozostałe parametry (glukoza, ciężar właściwy, pH, białko) nie są specyficzne dla infekcji – mogą występować w innych schorzeniach lub stanach fizjologicznych.