Wybór A pomija skuteczne manewry nerwu błędnego (masaż zatoki szyjnej) i nie uwzględnia adenozyny jako leku pierwszego rzutu. Prawidłowe postępowanie obejmuje manewry Valsalvy, zanurzenie twarzy w zimnej wodzie, masaż zatoki szyjnej oraz adenozynęLink 1Link 2Link 5. Iwabradyna nie jest standardem w leczeniu ostrych napadów[^]. Poprawna odpowiedź powinna zawierać opcje 1,2,3,5.
Odpowiedź B. 1,3,5 jest uzasadniona, ponieważ próba Valsalvy, masaż zatoki szyjnej oraz podanie adenozyny są powszechnie stosowane w leczeniu napadów częstoskurczu z wąskimi zespołami QRS, takimi jak AVNRT. Metody te stymulują nerw błędny, co może pomóc w przerwaniu napadu. Podanie adenozyny jest szczególnie skuteczne w leczeniu AVNRT. Zanurzenie twarzy w zimnej wodzie również może być stosowane, ale nie jest wymienione w tej odpowiedzi. Podanie iwabradyny nie jest typowo zalecane w leczeniu napadów częstoskurczu z wąskimi zespołami QRS.
W leczeniu stabilnego hemodynamicznie napadu częstoskurczu z wąskimi zespołami komorowymi stosuje się przede wszystkim zabiegi zwiększające napięcie nerwu błędnego, takie jak próba Valsalvy, masaż zatoki szyjnej oraz zanurzenie twarzy w zimnej wodzie, a także podanie adenozyny. Iwabradyna nie jest standardowo stosowana w tym wskazaniu. Wybrana odpowiedź C (3,4,5) zawiera podanie iwabradyny, co jest niezgodne z zaleceniami, oraz pomija inne ważne metody niefarmakologiczne, takie jak próba Valsalvy i zanurzenie twarzy w zimnej wodzie. Poprawna odpowiedź powinna obejmować 1,2,3 i 5, czyli wszystkie metody niefarmakologiczne oraz adenozynę, co odpowiada opcji D.
Próba Valsalvy, zanurzenie twarzy w zimnej wodzie oraz masaż zatoki szyjnej są skuteczne w leczeniu napadów częstoskurczu z wąskimi zespołami, takich jak AVNRT, poprzez stymulację nerwu błędnego. Adenozyna jest również stosowana w leczeniu tych arytmii, zwłaszcza w przypadku częstoskurczu nadkomorowego. Iwabradyna nie jest zwykle używana w leczeniu napadów częstoskurczu z wąskimi zespołami komorowymi, ponieważ jest ona głównie stosowana w celu obniżenia częstości akcji serca w przypadku niewydolności serca lub w celu kontrolowania częstości serca u pacjentów z migotaniem przedsionków. Zatem, odpowiedź D jest najbardziej prawdopodobna, ponieważ obejmuje metody stymulacji nerwu błędnego i adenozynę, ale nie uwzględnia iwabradyny.
Odpowiedź E. wszystkie wymienione jest nieprecyzyjna, ponieważ nie wszystkie metody są zalecane dla częstoskurczu z wąskimi zespołami komorowymi. Metody takie jak próba Valsalvy, zanurzenie twarzy w zimnej wodzie i masaż zatoki szyjnej są stosowane głównie w przypadku arytmii nadkomorowych, takich jak AVNRT. Adenozyna jest skuteczna w leczeniu AVNRT, ale może być mniej skuteczna w przypadku częstoskurczu komorowego. Iwabradyna nie jest zwykle stosowana w leczeniu napadów częstoskurczu z wąskimi zespołami komorowymi.