Leczenie pierwszego rzutu rzekomobłoniastego zapalenia jelit, zwłaszcza w postaciach lżejszych, obejmuje metronidazol lub wankomycynę, ale są one podawane doustnie, a nie dożylnie. Dożylna aplikacja tych leków nie jest standardową praktyką w leczeniu tego schorzenia. Wankomycyna jest skuteczna w leczeniu zakażenia C. difficile, ale jej podawanie odbywa się przez jamę ustną, aby działać miejscowo w jelitachLink 4Link 5.

Leczenie pierwszego zachorowania na lekką postać rzekomobłoniastego zapalenia jelit polega na stosowaniu metronidazolu lub wankomycyny podawanych doustnie, co jest zgodne z wybraną odpowiedzią B. W lżejszych przypadkach często wystarcza odstawienie antybiotyku wywołującego zakażenie oraz doustne leczenie antybiotykami, takimi jak metronidazol lub wankomycyna. Podawanie dożylne jest zarezerwowane dla cięższych postaci choroby, a inne metody leczenia, takie jak pulsacyjne stosowanie wankomycyny czy stosowanie inhibitorów pompy protonowej, nie są standardem pierwszego rzutu w lekkich postaciach. Klindamycyna natomiast nie jest lekiem pierwszego wyboru w leczeniu rzekomobłoniastego zapalenia jelit, ponieważ może sprzyjać rozwojowi zakażenia Clostridioides difficile.

Pulsacyjne stosowanie wankomycyny (10 razy co trzeci dzień przez 27 dni) nie jest standardowym leczeniem pierwszego zachorowania na lekką postać rzekomobłoniastego zapalenia jelit. W przypadku pierwszego, łagodnego epizodu choroby zaleca się zwykle odstawienie antybiotyku wywołującego zakażenie oraz leczenie doustne metronidazolem lub wankomycyną. Pulsacyjne leczenie wankomycyną jest stosowane raczej w nawrotach lub przewlekłych postaciach choroby, a nie jako leczenie pierwszego rzutuLink 4Link 5.

Inhibitory pompy protonowej nie są standardowym leczeniem pierwszego rzutu w przypadku rzekomobłoniastego zapalenia jelit. Leczenie pierwszego rzutu dla lekkiej postaci choroby zwykle obejmuje odstawienie antybiotyku, który jest przyczyną choroby, oraz ewentualne zastosowanie metronidazolu lub wankomycyny doustnie, jeśli jest to konieczneLink 3Link 5. Inhibitory pompy protonowej mogą nawet zwiększać ryzyko zakażenia Clostridioides difficileLink 5.

Klindamycyna jest antybiotykiem, który może wywołać rzekomobłoniaste zapalenie jelit, a nie jest lekiem pierwszego rzutu w leczeniu tej choroby. Leczenie pierwszego zachorowania na lekką postać rzekomobłoniastego zapalenia jelit polega na odstawieniu antybiotyku odpowiedzialnego za rozwój zakażenia, nawodnieniu i diecie lekkiej. W przypadku konieczności leczenia przeciwbakteryjnego stosuje się metronidazol lub wankomycynę, podawane doustnieLink 3Link 5.