Opcja A nie jest odpowiednia dla pacjenta z cukrzycą typu 2 leczonego gliklazydem, ponieważ glukagon nie jest zalecany dla osób leczonych lekami doustnymi, gdyż może nasilić hipoglikemięLink 3. Zalecane jest podanie węglowodanów prostych, a następnie złożonych, tak jak w opcji C. Opcja C jest najbardziej odpowiednia, ponieważ pacjent jest przytomny i może przyjmować doustnie węglowodany, co jest pierwszym krokiem w leczeniu hipoglikemii u osób leczonych doustnymi lekami przeciwcukrzycowymiLink 1Link 4.

Wybrana odpowiedź B jest nieoptymalna, ponieważ w przypadku hipoglikemii u pacjenta stosującego pochodne sulfonylomocznika (takie jak gliklazyd) zaleca się podanie w pierwszej kolejności szybkodziałających węglowodanów doustnie, jeśli pacjent jest przytomny, lub glukagonu domięśniowo/podskórnie, a następnie dożylne podanie roztworu glukozy w przypadku ciężkiej hipoglikemii. Podawanie powoli dożylnego 20% roztworu glukozy w dużej objętości soli fizjologicznej nie jest standardowym postępowaniem i może być nieefektywne oraz niepotrzebnie obciążać układ krążenia. Zalecane jest stosowanie reguły 15/15 (podanie 15 g węglowodanów prostych, kontrola glikemii po 15 minutach) lub podanie glukagonu, jeśli pacjent nie może przyjmować doustnie węglowodanów. Kontrolne pomiary glikemii są wskazane, ale leczenie powinno być szybsze i bardziej ukierunkowane na szybkie podniesienie poziomu glukozy we krwiLink 1Link 3Link 4.

Odpowiedź C jest właściwa, ponieważ w przypadku łagodnej hipoglikemii u pacjenta z cukrzycą typu 2 stosującego pochodne sulfonylomocznika, takich jak gliklazyd, zaleca się podanie węglowodanów prostych (np. słodzonej herbaty) w celu szybkiego podniesienia poziomu glukozy, a następnie węglowodanów złożonych (np. kanapki z chleba pełnoziarnistego) dla utrzymania stabilnego poziomu glikemii. Kontrolny pomiar glikemii po około godzinie pozwala ocenić skuteczność interwencji. Takie postępowanie jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi leczenia hipoglikemii u pacjentów leczonych doustnie, gdzie nie ma potrzeby podawania dożylnego glukozy ani glukagonu, które są zarezerwowane dla cięższych przypadków lub pacjentów nieprzytomnychLink 1Link 4.

W przypadku hipoglikemii u pacjenta z cukrzycą typu 2, który stosuje leki doustne takie jak gliklazyd, zalecane jest podanie węglowodanów prostych, a następnie złożonych, aby podnieść poziom cukru we krwi. Glukagon nie jest zalecany dla osób leczonych lekami doustnymi, gdyż może nasilić hipoglikemięLink 3. Wariant D sugeruje dożylne podanie roztworu glukozy, co jest bardziej odpowiednie w przypadku ciężkiej hipoglikemii lub braku przytomności, ale nie jest pierwszym wyborem dla pacjenta przytomnego z objawami hipoglikemiiLink 1Link 4.

Reguła 15/15 jest zalecanym postępowaniem w przypadku łagodnej hipoglikemii u pacjentów z cukrzycą typu 2 stosujących pochodne sulfonylomocznika, takich jak gliklazyd. Polega ona na podaniu 15 gramów węglowodanów prostych, a następnie ponownym pomiarze glikemii po 15 minutach, co pozwala na szybkie i bezpieczne podniesienie poziomu glukozy we krwi. W przypadku gliklazydów, które mogą powodować przedłużające się hipoglikemie, stosowanie reguły 15/15 jest odpowiednie i zgodne z zaleceniami klinicznymiLink 1Link 3.