Metformina jest lekiem stosowanym przede wszystkim w leczeniu cukrzycy typu 2, a nie typu 1. W cukrzycy typu 1, gdzie dochodzi do całkowitego braku insuliny, metformina nie jest standardowo stosowana, zwłaszcza u otyłych pacjentów, ponieważ podstawą terapii jest insulinoterapia. Dlatego stwierdzenie, że metformina nie może być stosowana u otyłych pacjentów z cukrzycą typu 1, jest zgodne z aktualną wiedzą medyczną i praktyką klinicznąLink 1Link 2Link 3.
Metformina jest lekiem pierwszego rzutu w cukrzycy typu 2, co potwierdzają źródłaLink 1Link 2Link 5. Jej stosowanie nie zależy od masy ciała, a mechanizmy działania obejmują zmniejszenie wątrobowej produkcji glukozy i poprawę wrażliwości na insulinęLink 4Link 5. Badanie UKPDS wykazało jej skuteczność w redukcji powikłań sercowo-naczyniowychLink 1. Przeciwwskazania dotyczą głównie ciężkiej niewydolności nerek (eGFR <30), a nie przedziału 30-45 ml/min/1,73 m²Link 5. Głównymi działaniami niepożądanymi są dolegliwości żołądkowo-jelitowe, głównie biegunkaLink 3.
Odstawienie metforminy jest zalecane, gdy wskaźnik filtracji kłębuszkowej (GFR) spada poniżej 30 ml/min/1,73 m², a nie w zakresie 30-45 ml/min/1,73 m². Wartości GFR między 30 a 45 ml/min/1,73 m² wymagają ostrożności i dostosowania dawki, ale nie bezwzględnego odstawienia leku. Dlatego stwierdzenie, że metforminę należy odstawić przy GFR 30-45 ml/min/1,73 m², jest nieprecyzyjne i niezgodne z aktualnymi zaleceniami dotyczącymi stosowania metforminy u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek.
Metformina może zwiększać ryzyko kwasicy mleczanowej, a nie kwasicy ketonowej. Kwasica mleczanowa jest rzadkim, ale poważnym działaniem niepożądanym metforminy, szczególnie przy pogorszeniu czynności nerek lub innych stanach prowadzących do kumulacji leku. Kwasica ketonowa jest natomiast związana głównie z cukrzycą typu 1 i nie jest typowym ryzykiem stosowania metforminyLink 1Link 2Link 3Link 4Link 5.
Wybrane stwierdzenie, że głównymi skutkami ubocznymi metforminy są zaparcia stolca, jest nieprawidłowe. Najczęstsze działania niepożądane metforminy dotyczą układu pokarmowego, ale obejmują przede wszystkim nudności, wymioty, biegunki oraz bóle brzucha, a nie zaparcia. Zaparcia nie są typowym ani głównym skutkiem ubocznym tego lekuLink 1Link 2Link 3Link 4Link 5.