Metformina jest przeciwwskazana przy GFR <30 ml/min/1,73 m² (w niektórych wytycznych <45 ml/min/1,73 m²), a przy GFR 15 ml/min/1,73 m² jej stosowanie jest niedopuszczalneLink 1Link 2. Liraglutyd (GLP-1 RA) nie ma ograniczeń nerkowych, ale w zaawansowanej niewydolności nerek wymaga ostrożności. Dapagliflozyna (SGLT2 inhibitor) ma ograniczenia przy GFR <25 ml/min/1,73 m², ale insulina jest zawsze dopuszczalnaLink 1Link 4. Linagliptyna (DPP-4 inhibitor) nie wymaga dostosowania dawki w niewydolności nerek, co czyni ją bezpieczną w połączeniu z insulinąLink 1Link 4. Empagliflozyna (SGLT2 inhibitor) również ma ograniczenia przy niskim GFR, a glipizyd (sulfonylomocznik) zwiększa ryzyko hipoglikemii w niewydolności nerekLink 1Link 3. Sitagliptyna wymaga redukcji dawki, ale insulina pozostaje optymalnym wyboremLink 1Link 4.

Dapagliflozyna jest inhibitorem SGLT2, który może być stosowany u pacjentów z cukrzycą i chorobą nerek, ponieważ wykazuje korzystne działanie na nerki, takie jak spowalnianie progresji choroby nerekLink 3Link 4Link 5. Insulina jest powszechnie stosowana w leczeniu cukrzycy, zwłaszcza w przypadku niewydolności nerek, gdyż nie jest metabolizowana przez nerkiLink 2. Metformina nie jest zalecana przy znacznym spadku filtracji kłębuszkowej, a liraglutyd, glipizyd, sitagliptyna i linagliptyna mogą wymagać dostosowania dawki lub są mniej preferowane w zaawansowanej niewydolności nerek w porównaniu z insuliną i inhibitorami SGLT2.

Empagliflozyna jest przeciwwskazana w przypadku bardzo niskiego GFR, poniżej 30 ml/min, a glipizyd nie jest najlepszym wyborem u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek, gdzie należy unikać leków potencjalnie szkodliwych dla nerek.

Linagliptyna i insulina są odpowiednimi lekami hipoglikemizującymi u pacjentów z zaawansowaną przewlekłą chorobą nerek (GFR około 15 ml/min/1,73 m²). Linagliptyna jest dopuszczona do stosowania we wszystkich stadiach niewydolności nerek, w tym u pacjentów dializowanych, ponieważ nie wymaga dostosowania dawki w niewydolności nerek. Insulina również jest bezpieczna i skuteczna w tej grupie pacjentów. Inne leki, takie jak metformina czy inhibitory SGLT2 (np. dapagliflozyna, empagliflozyna), są przeciwwskazane lub ograniczone przy tak niskim GFR ze względu na ryzyko działań niepożądanych. Dlatego wybór linagliptyny i insuliny jest zgodny z aktualnymi wytycznymi leczenia cukrzycy u pacjentów z zaawansowaną chorobą nerekLink 1Link 2Link 5.

Sitagliptyna i insulina mogą być stosowane u pacjentów z cukrzycą, ale sitagliptyna nie jest zalecana w przypadku znacznego upośledzenia funkcji nerek (GFR < 30). W takim przypadku lepszym wyborem byłyby leki takie jak insulinoterapia.