Ostre kłębuszkowe zapalenie nerek (A) jest możliwe, ale objawy takie jak samoistne poronienia, nawracające dolegliwości stawowe i stany podgorączkowe mogą wskazywać na chorobę autoimmunologiczną, taką jak toczniowe zapalenie nerek (C). Objawy zespołu nerczycowego, krwinkomocz i leukocyturia mogą występować w różnych postaciach zapaleń nerek. Warto rozważyć toczniowe zapalenie nerek z uwagi na dodatkowe objawy pozanerkowe.
Pacjentka prezentuje objawy sugerujące układową chorobę autoimmunologiczną (nawracające dolegliwości stawowe, stany podgorączkowe, poronienia) z zajęciem nerek (zespół nerczycowy, krwinkomocz, leukocyturia). W kontekście tych objawów najbardziej prawdopodobne jest toczniowe zapalenie nerek (nefropatia toczniowa), które jest częstym powikłaniem tocznia rumieniowatego układowego (SLE). Submikroskopowe zapalenie nerek występuje głównie u dzieci jako przyczyna zespołu nerczycowegoLink 4, podczas gdy u dorosłych dominują pierwotne i wtórne kłębuszkowe zapalenia nerekLink 2Link 4.
Wybrane rozpoznanie toczniowego zapalenia nerek jest uzasadnione ze względu na obecność u pacjentki samoistnych poronień, nawracających dolegliwości stawowych i stanów podgorączkowych, które są typowymi objawami tocznia rumieniowatego układowego (SLE). Dodatkowo, w osadzie moczu stwierdzono krwinkomocz i leukocyturię, co jest charakterystyczne dla toczniowego zapalenia nerek. Objawy zespołu nerczycowego oraz zmiany w moczu (białko, erytrocyty, wałeczki) również potwierdzają to rozpoznanieLink 1Link 2Link 3Link 5.
Ostre śródmiąższowe zapalenie nerek (D) nie jest najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem w tym przypadku. Objawy takie jak samoistne poronienia, nawracające dolegliwości stawowe i stany podgorączkowe, w połączeniu z krwinkomoczem i leukocyturią, są bardziej charakterystyczne dla chorób autoimmunologicznych, takich jak toczniowe zapalenie nerek (C). Ostre kłębuszkowe zapalenie nerek (A) również może wykazywać krwinkomocz, ale objawy stawowe i samoistne poronienia są bardziej typowe dla chorób układowych. Ostre śródmiąższowe zapalenie nerek zwykle wiąże się z bólem lędźwiowym, gorączką i wysypką, ale niekoniecznie z krwinkomoczem i leukocyturią jako głównymi objawami.
Nefropatia IgA charakteryzuje się nawracającym krwiomoczem, często po infekcjach dróg oddechowych, oraz obecnością krwinkomoczu i leukocyturii w moczu, ale zwykle nie wiąże się z samoistnymi poronieniami, nawracającymi dolegliwościami stawowymi i stanami podgorączkowymi, które sugerują chorobę autoimmunologiczną, taką jak toczeń rumieniowaty układowy. Objawy zespołu nerczycowego, krwinkomocz i leukocyturia w tym kontekście bardziej wskazują na toczniowe zapalenie nerek (C), które jest powikłaniem tocznia rumieniowatego i może manifestować się w ten sposób. Dlatego rozpoznanie nefropatii IgA (E) nie jest najbardziej adekwatne do opisanego obrazu klinicznego.