Walsartan jest antagonistą receptora angiotensyny II (sartanem) i zazwyczaj nie powoduje hipokaliemii, lecz raczej może prowadzić do hiperkaliemii. Hipokaliemia najczęściej występuje u pacjentów stosujących diuretyki tiazydowe lub pętlowe, takie jak indapamid, który jest tiazydopodobnym diuretykiem i może powodować utratę potasu z moczem. Dlatego lek indapamid (odpowiedź D) jest bardziej prawidłową odpowiedzią na pytanie o lek powodujący hipokaliemię.

Losartan nie jest zwykle związany z hipokalemią. Zazwyczaj może powodować hiperkaliemię, szczególnie przy jednoczesnym stosowaniu z innymi lekami, które upośledzają wydalanie potasu przez nerkiLink 1Link 2Link 4. Lekiem, który może powodować hipokalemię, jest indapamid, który jest diuretykiem, co oznacza, że może prowadzić do utraty potasu z moczemLink 4.

Perindopryl to inhibitor ACE, który zazwyczaj nie powoduje hipokalemii. Lekiem mogącym prowadzić do hipokalemii jest indapamid, który jest diuretykiem.

Indapamid jest diuretykiem tiazydowym, który może prowadzić do utraty potasu, co może skutkować hipokalemią. Inne wymienione leki, takie jak walsartan, losartan, perindopryl i ramipryl, nie mają takiego działania, ponieważ nie są diuretykami.

Ramipryl to inhibitor ACE, który rzadziej powoduje hipokaliemię w porównaniu do diuretyków, takich jak indapamid. Wybór E jest zatem błędny.