Stwierdzenie, że wszystkie inhibitory pompy protonowej (IPP) muszą być stosowane 15-30 minut przed porannym posiłkiem, jest nieprecyzyjne i nie do końca prawdziwe. IPP są prolekami, które wymagają aktywacji w kwaśnym środowisku komórek okładzinowych żołądka i ich skuteczność jest największa, gdy są przyjmowane na czczo, zwykle 15-30 minut przed posiłkiem, ale niekoniecznie musi to być zawsze poranny posiłek. Nie wszystkie IPP muszą być stosowane wyłącznie przed śniadaniem, a czas podania może się różnić w zależności od preparatu i zaleceń lekarza. Pozostałe stwierdzenia dotyczące mechanizmu działania, wpływu na gastrynę, stosowania w zespole Zollingera-Ellisona oraz ryzyka zanikowego zapalenia błony śluzowej u osób z Helicobacter pylori są zgodne z aktualną wiedzą medycznąLink 1Link 2Link 5.

Stwierdzenie B jest prawdziwe. Inhibitory pompy protonowej (IPP) działają poprzez nieodwracalne zablokowanie enzymu H+/K+-ATPazy w komórkach okładzinowych żołądka, co skutecznie hamuje wydzielanie kwasu solnegoLink 1Link 2Link 3. Wybór tego stwierdzenia jako fałszywego jest nieuzasadniony.

Przewlekłe stosowanie inhibitorów pompy protonowej (IPP) u osób z infekcją Helicobacter pylori nie jest bezpośrednio związane z powodowaniem zanikowego zapalenia błony śluzowej żołądka. Zanikowe zapalenie może być związane z innymi czynnikami, takimi jak sama infekcja Helicobacter pylori lub inne choroby żołądka. IPP są stosowane w celu redukcji kwasu żołądkowego i mogą być używane w leczeniu chorób związanych z nadmiernym wydzielaniem kwasu, ale nie są one przyczyną zanikowego zapalenia.

Stwierdzenie D jest fałszywe, ponieważ inhibitory pompy protonowej (IPP) powodują znaczący wzrost stężenia gastryny w surowicy, a nie tylko w umiarkowanym stopniu. Długoterminowe stosowanie IPP prowadzi do hipergastrynemii.

Stwierdzenie E jest fałszywe, ponieważ w przypadku zespołu Zollingera-Ellisona stosuje się dawki IPP, które mogą być znacznie wyższe, ale nie jest to zawsze kilkukrotność standardowej dawki. Ponadto, może się zdarzyć, że niektóre IPP są stosowane tylko w wyższych dawkach w przypadku tej choroby, ale nie jest to regułą dla wszystkich pacjentów.