Wymienione zalety nie są typowe dla analogów insulin długo działających. Chociaż analogi insulin długo działające mają mniejsze ryzyko hipoglikemii i nie powodują przyrostu masy ciała, to nie ma wzmianek o opóźnieniu rozwoju nefropatii cukrzycowej czy zmniejszeniu ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych jako ich charakterystyczne zalety. Zmniejszenie ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych i opóźnienie rozwoju nefropatii cukrzycowej są bardziej związane z innymi lekami, takimi jak inhibitory kotransportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT2) lub lekami inkretynowymi.

Wybrane odpowiedź B, dotycząca preparatów metforminy, jest zgodna z opisanymi zaletami. Metformina charakteryzuje się łatwym dawkowaniem, nie wywołuje hipoglikemii przy stosowaniu w monoterapii oraz nie powoduje przyrostu masy ciała. Ponadto istnieją dowody na to, że metformina zmniejsza ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych i zgonu u chorych na cukrzycę, a także opóźnia rozwój nefropatii cukrzycowejLink 1Link 2Link 4.

Wymienione zalety, takie jak niepowodowanie hipoglikemii, brak przyrostu masy ciała, zmniejszenie ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych i opóźnienie rozwoju nefropatii cukrzycowej, są często kojarzone z lekami inkretynowymi, ale niektóre z tych zalet mogą również dotyczyć innych grup leków. Leki inkretynowe są znane z tego, że nie powodują hipoglikemii i pomagają w redukcji masy ciałaLink 1Link 5. Jednak zmniejszenie ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych i opóźnienie rozwoju nefropatii cukrzycowej są zaletami, które mogą być bardziej charakterystyczne dla innych grup leków, takich jak inhibitory SGLT-2Link 5. Zatem, chociaż leki inkretynowe mają wiele zalet, niektóre z wymienionych korzyści mogą być bardziej ogólne lub dotyczyć innych leków.

Pochodne sulfonylomocznika zwiększają wydzielanie insuliny niezależnie od poziomu glukozy we krwi, co może prowadzić do hipoglikemii. Nie ma dowodów na to, że zmniejszają one ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych lub opóźniają rozwój nefropatii cukrzycowej w sposób charakterystyczny dla tej grupy leków. Zazwyczaj są one związane z przyrostem masy ciała.

Inhibitory kotransportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT2), znane jako flozyny, charakteryzują się tym, że nie powodują hipoglikemii ani przyrostu masy ciała. Dodatkowo, istnieją dowody na to, że zmniejszają ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych i zgonu, a także opóźniają rozwój nefropatii cukrzycowejLink 1Link 2Link 5. Te cechy są zgodne z wymienionymi zaletami.