Pacjent ma stężenie sodu w osoczu krwi na poziomie 130 mmol/l, co wskazuje na hiponatremię. W takim przypadku podawanie furosemidu (leku moczopędnego) mogłoby nasilić utratę sodu, co nie jest wskazane. Pierwszym krokiem w leczeniu powinno być ustabilizowanie stężenia sodu, a nie natychmiastowe zastosowanie leków moczopędnych. Podawanie roztworu 0,9% chlorku sodu (B) byłoby bardziej odpowiednie w celu korekcji hiponatremii.
Podany pacjent ma duszność i obrzęki kończyn dolnych, co sugeruje zastoinową niewydolność serca lub retencję płynów. Stężenie sodu w osoczu jest obniżone (130 mmol/l), co wskazuje na możliwą hiponatremię związana z zatrzymaniem wody. W takim przypadku podawanie dożylne roztworu 0,9% chlorku sodu (roztwór izotoniczny) może pogorszyć stan pacjenta przez dalsze zatrzymanie płynów i nasilenie obrzęków. Pierwszym krokiem w leczeniu powinno być zastosowanie diuretyków pętlowych, takich jak furosemid, które pomagają usunąć nadmiar płynów i zmniejszyć obrzęki oraz duszność. Dlatego dożylna podaż furosemidu jest właściwszym wyborem niż podawanie roztworu soli fizjologicznej.
Podany pacjent ma duszność i obrzęki kończyn dolnych, co sugeruje zastoinową niewydolność serca lub zatrzymanie płynów. Stężenie sodu w osoczu wynosi 130 mmol/l, co wskazuje na hiponatremię. W takim przypadku pierwszym krokiem leczenia jest dożylna podaż furosemidu, który jest diuretykiem pętlowym i pozwala na usunięcie nadmiaru płynów oraz poprawę objawów obrzęku i duszności. Podanie samego roztworu 5% glukozy nie jest odpowiednie, ponieważ nie usuwa nadmiaru płynów i może pogorszyć stan pacjenta przez rozcieńczenie sodu. Dlatego wybrana odpowiedź (C) jest nieodpowiednia, a właściwym postępowaniem jest dożylna podaż furosemidu (odpowiedź A).
Podanie dożylne roztworu 20% glukozy nie jest odpowiednim pierwszym krokiem w leczeniu pacjenta z dusznością i obrzękami kończyn dolnych oraz hiponatremią (stężenie sodu 130 mmol/l). W takim przypadku, biorąc pod uwagę obrzęki i duszność, najczęstszą przyczyną jest niewydolność serca lub zatrzymanie płynów, co wymaga zastosowania diuretyków, takich jak furosemid, aby usunąć nadmiar płynu z organizmu. Podanie roztworu hipertonicznej glukozy nie rozwiązuje problemu zatrzymania płynów i może być niebezpieczne. Zatem właściwym pierwszym krokiem jest dożylna podaż furosemidu, co jest zgodne z zaleceniami leczenia obrzęku i duszności w niewydolności serca.
Podanie dożylnego roztworu 0,45% chlorku sodu (roztwór hipotoniczny) u pacjenta z obrzękami i niskim stężeniem sodu w osoczu (130 mmol/l) może pogorszyć stan, ponieważ może prowadzić do dalszego obniżenia sodu i nasilenia obrzęków. W przypadku obrzęków i duszności u osoby starszej, zwłaszcza z prawidłowym ciśnieniem tętniczym i prawidłową kreatyniną, pierwszym krokiem jest zwykle podanie diuretyku, takiego jak furosemid dożylnie, który pomaga usunąć nadmiar płynów i zmniejszyć obrzęki. Podanie roztworu soli fizjologicznej lub glukozy nie jest wskazane jako pierwszy krok w leczeniu tego stanu.