Połączenie bloker receptora dla angiotensyny II i lek tiazydowy lub tiazydopodobny jest dopuszczalne i stosowane, ale nie jest to połączenie preferowane jako terapia pierwszego rzutu bez dodatkowych wskazań. Preferowane są raczej połączenia inhibitor konwertazy angiotensyny z beta-blokerem lub dihydropirydynowym blokerem kanału wapniowego z inhibitor konwertazy angiotensyny lub tiazydowym lekiem moczopędnym. Połączenie ARB z tiazydowym lekiem jest stosowane, ale nie jest pierwszorzędowe w standardowej terapii nadciśnienia tętniczego bez innych wskazań klinicznych.

Połączenie dihydropirydynowego blokeru kanału wapniowego i leku tiazydowego lub tiazydopodobnego jest dopuszczalne i może być stosowane w terapii nadciśnienia tętniczego, zwłaszcza u starszych pacjentów. Zatem nie jest to połączenie, które nie powinno być preferowane w terapii pierwszego rzutu bez dodatkowych wskazań. Preferowane są połączenia, które działają na różne mechanizmy patofizjologiczne, takie jak ACEI z diuretykiem tiazydowym lub ARB z diuretykiem tiazydowym. Połączenie inhibitora konwertazy angiotensyny i beta-blokera (D) jest mniej preferowane w terapii pierwszego rzutu, ponieważ beta-blokery nie są pierwszym wyborem w leczeniu nadciśnienia tętniczego bez dodatkowych wskazań.

Połączenie dihydropirydynowego bloker kanału wapniowego i inhibitora konwertazy angiotensyny (ACEI) jest zalecane i często stosowane w terapii pierwszego rzutu nadciśnienia tętniczego, zwłaszcza ze względu na synergistyczne działanie i korzystny profil bezpieczeństwa. Natomiast połączenie inhibitora konwertazy angiotensyny z beta-blokerem (odpowiedź D) nie jest preferowane jako terapia pierwszego rzutu, o ile nie wystąpią dodatkowe wskazania, ponieważ może nie zapewniać optymalnej kontroli ciśnienia i ma mniej korzystny profil działań niepożądanych. Zatem wybrana odpowiedź C nie jest prawidłowa jako połączenie niepreferowane w terapii pierwszego rzutuLink 1Link 3Link 5.

Połączenie inhibitora konwertazy angiotensyny (ACEI) i beta-blokera nie jest zalecane jako terapia pierwszego rzutu w leczeniu nadciśnienia tętniczego, o ile nie wystąpią dodatkowe wskazania. Preferowane są natomiast kombinacje ACEI lub blokerów receptora angiotensyny II z diuretykami tiazydowymi lub blokerami kanału wapniowego, które działają na różne mechanizmy patofizjologiczne i mają lepszy profil skuteczności i bezpieczeństwa. Połączenie ACEI i beta-blokera jest dopuszczalne, ale nie jest preferowane w terapii pierwszego rzutu, co potwierdzają wytyczne i badania kliniczneLink 1Link 3Link 5.

Połączenie inhibitora konwertazy angiotensyny i leku tiazydowego lub tiazydopodobnego jest w rzeczywistości zalecane w terapii pierwszego rzutu, zwłaszcza w przypadku pacjentów z dodatkowymi schorzeniami, takimi jak cukrzyca czy nefropatia. Takie połączenie jest dostępne w postaci preparatu Noliprel, który zawiera peryndopryl i indapamidLink 2. Zatem, połączenie to jest preferowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego.