Wybrana odpowiedź A wskazuje na testy skórne i atopowe testy płatkowe jako metodę rozstrzygającą o rozpoznaniu alergii pokarmowej, co jest nieprecyzyjne. Najbardziej rozstrzygającą metodą diagnostyczną jest doustna próba prowokacji pokarmowej z podejrzanym pokarmem (odpowiedź D), która pozwala na bezpośrednie potwierdzenie reakcji alergicznej na dany alergen. Testy skórne i oznaczenie swoistych IgE są metodami pomocniczymi i służą jako badania pierwszego rzutu, ale nie rozstrzygają ostatecznie o rozpoznaniu alergii. Testy IgG nie są uznawane za diagnostyczne w alergii pokarmowej. Dodatkowo, dodatni wynik każdego z wymienionych badań (odpowiedź E) nie upoważnia do rozpoznania alergii, ponieważ wymagana jest korelacja kliniczna i potwierdzenie prowokacją. Dlatego odpowiedź A nie jest prawidłowa jako metoda rozstrzygająca diagnozę alergii pokarmowej.
Oznaczenie stężenia alergenowo swoistych IgE na alergeny pokarmowe jest jedną z podstawowych metod diagnostycznych w alergii pokarmowej, ale samo to badanie nie rozstrzyga o rozpoznaniu alergii. Potwierdzenie alergii wymaga często dodatkowych badań, takich jak testy skórne lub doustne próby prowokacyjne, oraz korelacji z objawami klinicznymiLink 2Link 4. Dlatego, choć oznaczenie IgE jest ważne, nie jest wystarczające samo w sobie do ostatecznego rozpoznania alergii pokarmowej.
Oznaczenie stężenia alergenowo swoistych IgG na alergeny pokarmowe nie jest powszechnie uznawane za wiarygodną metodę diagnostyczną w przypadku alergii pokarmowych. Metody takie jak testy skórne, oznaczenie IgE oraz doustne próby prowokacyjne są bardziej wiarygodne i polecane w diagnostyce alergii pokarmowychLink 2Link 3Link 5. Przeciwciała IgG są często kojarzone z nietolerancją pokarmową, a nie alergiąLink 4.
Doustna próba prowokacji pokarmowej (DPP) jest uznawana za metodę rozstrzygającą w diagnostyce alergii pokarmowej, co potwierdzają źródłaLink 1Link 4. Pozostałe metody (A, B) służą jako badania wspomagające, natomiast oznaczenie IgG (C) nie ma związku z IgE-zależnymi reakcjami alergicznymi. Opcja E jest błędna, ponieważ dodatni wynik testów skórnych czy IgE nie stanowi samodzielnego kryterium rozpoznania bez potwierdzenia w próbie prowokacyjnejLink 3Link 4.
Dodatni wynik każdego z wymienionych badań (testów skórnych, oznaczenia swoistych IgE, IgG) nie upoważnia jednoznacznie do rozpoznania alergii na pokarm. Najbardziej rozstrzygającą metodą diagnostyczną jest doustna próba prowokacji pokarmowej z podejrzanym pokarmem, która pozwala na potwierdzenie lub wykluczenie alergii. Testy skórne i oznaczenia swoistych IgE są badaniami pierwszego rzutu i wspomagają diagnozę, ale same w sobie nie są wystarczające do postawienia ostatecznego rozpoznania. Oznaczenie swoistych IgG nie jest uznawane za metodę diagnostyczną alergii pokarmowej. Podwójnie ślepa próba prowokacyjna z kontrolowanym placebo jest najbardziej wiarygodną metodą, jednak ze względu na ryzyko stosuje się ją ostrożnie. Dlatego odpowiedź E jest nieprawidłowa, ponieważ nie każdy dodatni wynik wymienionych badań jednoznacznie potwierdza alergię pokarmowąLink 1Link 2Link 5.