U 6-miesięcznej dziewczynki z obecnością leukocytów w moczu i podejrzeniem zakażenia dróg moczowych, standardem jest rozpoczęcie empirycznej terapii antybiotykowej dożylnie, zwłaszcza u niemowląt poniżej 6 miesiąca życia, ze względu na ryzyko powikłań i konieczność szybkiego działania. Dożylne podanie antybiotyku zapewnia szybsze i skuteczniejsze leczenie, co jest zalecane w tej grupie wiekowej. Po poprawie stanu dziecka można kontynuować leczenie doustne. Takie postępowanie jest zgodne z aktualnymi wytycznymi pediatrycznymi dotyczącymi zakażeń układu moczowego u niemowlątLink 1Link 3Link 4.

U dziecka w dobrym stanie ogólnym, bez objawów ciężkiego zakażenia, dopuszczalne jest leczenie doustne antybiotykiem empirycznym (np. amoksycylina z klawulanianem, cefaleksyna), zgodnie z zaleceniami dla łagodniejszych postaci ZUMLink 1Link 3Link 5. Hospitalizacja i antybiotyk dożylny (opcja A) są zarezerwowane dla niemowląt <3 miesiąca życia lub dzieci w ciężkim stanieLink 3Link 4. Chemioterapeutyk (opcja C) może być stosowany w lżejszych przypadkach, ale antybiotyk jest preferowany jako leczenie pierwszego rzutuLink 1Link 5. Opcja D i E nie są właściwe, ponieważ obecność leukocyturii przy podejrzeniu ZUM wymaga pilnego leczeniaLink 1Link 3.

U 6-miesięcznej dziewczynki z obecnością leukocytów w moczu i podejrzeniem zakażenia dróg moczowych, standardowe postępowanie to rozpoczęcie empirycznej terapii antybiotykowej, zwykle doustnej, jeśli stan dziecka jest dobry i nie ma objawów ciężkiego zakażenia. Włączenie chemioterapeutyku (odpowiednik antybiotyku) do czasu uzyskania wyniku posiewu nie jest standardem, ponieważ leczenie powinno być antybiotykowe i dostosowane do wieku oraz stanu dziecka. W przypadku niemowląt powyżej 3. miesiąca życia, jeśli stan jest dobry, można rozpocząć leczenie doustne, a hospitalizacja i dożylne podanie antybiotyku są zarezerwowane dla młodszych niemowląt lub cięższych przypadków. Wstrzymanie się z leczeniem do czasu wyniku posiewu nie jest zalecane ze względu na ryzyko powikłań. Powtórzenie badania moczu ze środkowego strumienia może być rozważane, ale obecność leukocytów w jałowym woreczku moczowym u dziecka z objawami jest wskazaniem do leczenia. Dlatego wybrana odpowiedź C nie jest optymalna, gdyż nie precyzuje podania antybiotyku i nie uwzględnia standardów leczenia ZUM u niemowlątLink 1Link 3Link 5.

Wybór D sugeruje powtórzenie badania po pobraniu moczu ze środkowego strumienia, co u 6-miesięcznego niemowlęcia jest praktycznie niewykonalne (u niemowląt stosuje się jałowe woreczki)Link 1Link 2. Obecność leukocytów w moczu wymaga dalszej diagnostyki, ale wstrzymanie leczenia do wyniku posiewu (opcja E) jest zasadne u dziecka w dobrym stanie ogólnym, aby uniknąć niepotrzebnej antybiotykoterapiiLink 5. Włączenie leczenia empirycznego (A/B) byłoby uzasadnione przy ciężkim stanie dziecka lub dodatnich objawach klinicznych.

U dzieci do 6. miesiąca życia z podejrzeniem zakażenia układu moczowego zaleca się natychmiastowe rozpoczęcie antybiotykoterapii pozajelitowej po pobraniu moczu do badania, bez oczekiwania na wynik posiewu, ze względu na ryzyko powikłań i ciężki przebieg choroby w tej grupie wiekowej. Wstrzymanie się z leczeniem do czasu uzyskania wyniku posiewu nie jest zalecane, ponieważ może opóźnić skuteczną terapię i pogorszyć stan dzieckaLink 3.