Nakłucie lędźwiowe u noworodka z zespołem dysrafii nie jest bezwzględnie wskazane, ponieważ dysrafia to wada rozwojowa cewy nerwowej, która sama w sobie nie stanowi wskazania do nakłucia lędźwiowego. Natomiast u niemowlęcia z posocznicą, rocznego dziecka po napadzie drgawek złożonych, 2-letniego dziecka z podejrzeniem leukodystrofii oraz 3-letniego dziecka z rozsiewem nowotworowym do OUN nakłucie lędźwiowe jest wskazane diagnostycznie lub konieczne, chyba że istnieją przeciwwskazania takie jak obrzęk mózgu czy guz, które w tym przypadku nie zostały wymienione jako bezwzględne przeciwwskazania. Dlatego wybranie opcji A jako wyjątku jest uzasadnione.
Nakłucie lędźwiowe u niemowlęcia z posocznicą nie jest bezwzględnie przeciwwskazane; wręcz przeciwnie, w przypadku podejrzenia zakażenia ośrodkowego układu nerwowego, nakłucie jest często konieczne do diagnostyki. Przeciwwskazania do nakłucia lędźwiowego obejmują przede wszystkim objawy wzmożonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego, obrzęk mózgu, guzy OUN, ropnie, zaburzenia krzepnięcia oraz ciężki stan chorego, ale posocznica sama w sobie nie jest bezwzględnym przeciwwskazaniem. W przypadku posocznicy meningokokowej mogą wystąpić zmiany skórne i zaburzenia krzepnięcia, które mogą stanowić przeciwwskazania względne, jednak nakłucie jest często konieczne do potwierdzenia diagnozy i wdrożenia leczenia. Dlatego odpowiedź B jest nieprawidłowa jako wyjątek od wskazań do nakłucia lędźwiowego.
Nakłucie lędźwiowe u dziecka nie powinno być wykonywane bezwzględnie w przypadku podejrzenia lub występowania stanów, które mogą powodować wzmożone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, takich jak posocznica meningokokowa lub guzy mózgu. Jednak w przypadku napadu drgawek złożonych, nakłucie lędźwiowe może być rozważane, jeśli istnieją wskazania diagnostyczne, takie jak podejrzenie zapalenia opon mózgowych. Wyjątkiem są sytuacje, w których istnieją bezwzględne przeciwwskazania, takie jak guzy mózgu lub obrzęk mózgu. Dlatego wybór C nie jest automatycznie wykluczony, ale zależy od konkretnych okoliczności klinicznych.
Nakłucie lędźwiowe jest wskazane w większości wymienionych przypadków, takich jak noworodek z zespołem dysrafii, niemowlę z posocznicą, roczne dziecko po napadzie drgawek złożonych oraz 3-letnie dziecko z rozsiewem nowotworowym do OUN, ponieważ pozwala na diagnostykę i ocenę stanu ośrodkowego układu nerwowego. Jednak w przypadku 2-letniego dziecka z podejrzeniem leukodystrofii nakłucie lędźwiowe nie jest bezwzględnie konieczne, gdyż diagnoza tej choroby opiera się głównie na badaniach obrazowych i genetycznych, a nakłucie może być przeciwwskazane lub nieprzydatne diagnostycznie. Stąd wybrana odpowiedź D jest uzasadniona jako wyjątek od obowiązku wykonania nakłucia lędźwiowego.
Nakłucie lędźwiowe jest przeciwwskazane u dziecka z rozsiewem nowotworowym do ośrodkowego układu nerwowego ze względu na ryzyko powikłań, takich jak wzmożone ciśnienie wewnątrzczaszkowe czy obecność guza, które mogą prowadzić do niebezpiecznych komplikacji podczas zabiegu. W pozostałych wymienionych przypadkach nakłucie lędźwiowe jest wskazane lub dopuszczalne w diagnostyce i leczeniu. Dlatego wybrana odpowiedź (E) jest uzasadniona jako wyjątek od bezwzględnego wskazania do wykonania nakłucia lędźwiowego u dzieci.