L-asparaginaza nie jest zwykle kojarzona z wysokim potencjałem kardiotoksycznym. Z kolei doksorubicyna, która jest antracykliną, jest dobrze znanym lekiem o wysokim potencjale kardiotoksycznym, szczególnie w przypadku dużych dawek kumulacyjnych, co może prowadzić do zastoinowej niewydolności krążenia. Dlatego odpowiedź C. doksorubicyna byłaby bardziej adekwatna.
Dakarbazyna nie jest cytostatykiem o szczególnie wysokim potencjale kardiotoksycznym prowadzącym do zastoinowej niewydolności krążenia. Do grupy cytostatyków o wysokim ryzyku kardiotoksyczności, zwłaszcza mogących powodować niewydolność serca, należą antracykliny, takie jak doksorubicyna. W literaturze medycznej doksorubicyna jest dobrze znana z wywoływania kardiotoksyczności, podczas gdy dakarbazyna nie jest wymieniana jako lek o takim działaniuLink 1Link 4.
Doksorubicyna należy do antracyklin, które są znane z wysokiego potencjału kardiotoksycznego, mogącego prowadzić do zastoinowej niewydolności krążenia. Kardiotoksyczność doksorubicyny jest dobrze udokumentowana i zależy od kumulacyjnej dawki leku. Inne wymienione cytostatyki, takie jak L-asparaginaza, dakarbazyna, karboplatyna czy metotreksat, nie wykazują tak silnego działania kardiotoksycznego jak doksorubicyna. Dlatego wybór doksorubicyny jako cytostatyku o szczególnie wysokim potencjale kardiotoksycznym jest uzasadnionyLink 1Link 4.
Karboplatyna nie jest cytostatykiem o szczególnie wysokim potencjale kardiotoksycznym prowadzącym do zastoinowej niewydolności krążenia. Do cytostatyków o wysokim ryzyku kardiotoksyczności, w tym powodujących zastoinową niewydolność serca, należy przede wszystkim doksorubicyna, która jest antracykliną znaną z takiego działania. Inne wymienione leki, takie jak L-asparaginaza, dakarbazyna czy metotreksat, nie są klasyfikowane jako silnie kardiotoksyczne. Karboplatyna jest bardziej znana z innych działań niepożądanych, ale nie z wysokiej kardiotoksycznościLink 2Link 4.
Metotreksat nie jest cytostatykiem o szczególnie wysokim potencjale kardiotoksycznym prowadzącym do zastoinowej niewydolności krążenia. Do takich cytostatyków należy przede wszystkim doksorubicyna, która jest antracykliną znaną z wysokiego ryzyka kardiotoksyczności, w tym niewydolności serca. Metotreksat nie jest klasyfikowany jako lek o takim działaniu kardiotoksycznym.