Stwierdzenie A nie jest fałszywe, ponieważ próby prowokacji pokarmowej (PP) często są wykonywane z mlekiem krowim, jajem kurzym, orzeszkami arachidowymi i pszenicą, które są powszechnymi alergenami pokarmowymi. Natomiast stwierdzenie E jest fałszywe, ponieważ zwykle podczas próby prowokacji stosuje się jeden alergen, aby uniknąć skomplikowania oceny reakcji alergicznych.

Stwierdzenie B jest nieprecyzyjne w kontekście głównego celu prowokacji pokarmowej. Prowokacja pokarmowa (PP) służy głównie do potwierdzenia lub wykluczenia alergii oraz oceny tolerancji, ale niekoniecznie ustaleniu progu tolerancji. Progi tolerancji są ważne, ale PP jest bardziej ukierunkowana na potwierdzenie alergii i monitorowanie rozwoju tolerancji.

Stwierdzenie C nie jest fałszywe, ponieważ metoda podwójnie ślepej próby z placebo jest rzeczywiście uważana za standard w niektórych badaniach, zwłaszcza u dorosłych, aby uniknąć psychologicznych reakcji na alergen. Jednak w praktyce klinicznej, zwłaszcza u dzieci, próby prowokacyjne są często przeprowadzane w sposób jawny, a metoda podwójnie ślepej próby nie jest powszechnie stosowana ze względu na trudności w jej realizacji. Natomiast stwierdzenie E jest fałszywe, ponieważ zwykle stosuje się jeden alergen podczas próby, aby uniknąć skomplikowania oceny reakcji.

Stwierdzenie D jest nieprecyzyjne, ponieważ próba prowokacji u dzieci po anafilaksji na dany pokarm nie jest rutynowo przeprowadzana po 12 miesiącach diety eliminacyjnej. Czas wykonania próby zależy od indywidualnej oceny klinicznej i stanu dziecka, a nie jest to sztywny, uniwersalny okres. Ponadto, próby prowokacji powinny być wykonywane w warunkach kontrolowanych i po dokładnym rozważeniu ryzyka, co nie jest jednoznaczne z automatycznym odczekaniem 12 miesięcy. Pozostałe odpowiedzi są zgodne z aktualną wiedzą na temat prowokacji pokarmowej, w tym stosowanie najczęściej mleka krowiego, jaja, orzeszków arachidowych i pszenicy, cel ustalenia progu tolerancji, oraz złoty standard metody podwójnie ślepej próby z placebo.

Odpowiedź E jest fałszywa, ponieważ podczas próby prowokacji pokarmowej testuje się jeden alergen naraz, aby precyzyjnie zidentyfikować źródło reakcji. Wszystkie pozostałe stwierdzenia są zgodne z praktyką kliniczną: A (częste alergeny), B (ustalanie progu), C (złoty standard metodologii), D (12-miesięczny okres eliminacji po anafilaksji). Źródła podkreślają, że próby u dzieci wykonuje się z pojedynczym pokarmemLink 1Link 3Link 4, a metoda podwójnie ślepej próby z placebo jest rekomendowana dla dorosłych, choć u dzieci częściej stosuje się otwarte prowokacjeLink 4.