Adrenalina jest podstawowym lekiem w leczeniu wstrząsu anafilaktycznego u dzieci. Zazwyczaj podaje się ją w dawce 0,01 mg/kg m.c. domięśniowo, najczęściej w mięsień naramienny. Jest to szybko działający lek, który pomaga w złagodzeniu objawów anafilaksji, takich jak skurcz oskrzeli, obrzęk naczynioruchowy i hipotensja

W leczeniu wstrząsu anafilaktycznego u dzieci adrenalina jest lekiem pierwszego rzutu, ale zalecana dawka to 0,01 mg/kg m.c. (maksymalnie 0,5 mg), podawana domięśniowo w przednio-boczną część uda (mięsień czworogłowy)Link 1Link 2Link 3. Wybór odpowiedzi B wskazuje na 10-krotnie niższą dawkę (0,001 mg/kg) oraz lokalizację zastrzyku (boczna powierzchnia uda), która choć bliska prawidłowej, nie jest precyzyjnie zgodna z zaleceniami. Hydrokortyzon (opcja E) nie jest lekiem pierwszego rzutu, a jedynie wspomagającym w zapobieganiu reakcji dwufazowejLink 4.

Podanie adrenaliny w leczeniu wstrząsu anafilaktycznego jest kluczowe, ale zwykle zaleca się podanie jej w dawce 0,01 mg/kg m.c. domięśniowo w mięsień naramienny, a nie w mięsień czworogłowy uda. Mięsień naramienny jest preferowanym miejscem podania ze względu na szybsze wchłanianie i mniejsze ryzyko powikłańLink 3Link 5.

Podawanie adrenaliny w leczeniu wstrząsu anafilaktycznego u dzieci zwykle odbywa się w dawce 0,01 mg/kg m.c. domięśniowo, a nie 0,001 mg/kg m.c. Zalecane miejsce wstrzyknięcia to mięsień naramienny lub przednio-boczna powierzchnia mięśnia czworogłowego uda. Opcja D podaje zbyt niską dawkę i nie jest zgodna z zalecaniami lekarskimi.

Hydrokortyzon doustnie nie jest lekiem pierwszego rzutu we wstrząsie anafilaktycznym. Adrenalina domięśniowo (0,01 mg/kg m.c.) w przednio-boczną część uda to standardowe postępowanie, zgodnie z wytycznymiLink 1Link 2Link 3. Glikokortykosteroidy mają znaczenie pomocnicze w zapobieganiu reakcji dwufazowej, ale nie zastępują adrenaliny w fazie ostrejLink 4Link 5.