Wybrana odpowiedź A (depresja poporodowa) jest nieadekwatna, ponieważ depresja poporodowa zazwyczaj wymaga leczenia, które obejmuje psychoterapię i/lub farmakoterapię, zwłaszcza w przypadkach umiarkowanego i ciężkiego nasilenia objawówLink 1Link 4. Natomiast "baby blues" (odpowiedź C) to łagodne, przejściowe zaburzenie emocjonalne występujące po porodzie, które najczęściej ustępuje samoistnie i nie wymaga leczeniaLink 1Link 2.

Prawidłowa odpowiedź to C („baby blues”), ponieważ jest to stan przejściowy, który zwykle ustępuje samoistnie bez konieczności leczenia. Depresja w ciąży (B) wymaga interwencji, podobnie jak depresja poporodowa (A), OCD (D) i uogólnione zaburzenia lękowe (E), które w kontekście okołoporodowym również mogą wymagać terapiiLink 1Link 2Link 4.

Odpowiedź C („baby blues”) jest właściwa, ponieważ baby blues to przejściowy stan emocjonalny pojawiający się w pierwszych dniach po porodzie, który zwykle ustępuje samoistnie i nie wymaga leczenia. Objawy baby blues obejmują obniżenie nastroju, smutek, płaczliwość i chwiejność emocjonalną, ale są łagodne i krótkotrwałe (do 2-3 tygodni). W przeciwieństwie do depresji poporodowej czy innych zaburzeń, baby blues nie wymaga interwencji medycznej, a jedynie wsparcia bliskich i odpowiedniej troski o siebieLink 1Link 2Link 3Link 4Link 5.

Odpowiedź D (OCD) jest nieprawidłowa, ponieważ zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD) w okresie okołoporodowym zwykle wymagają leczenia, często obejmującego psychoterapię i farmakoterapię. Najczęściej nie wymagającym leczenia zaburzeniem okresu okołoporodowego jest tzw. "baby blues", czyli łagodne, przejściowe zaburzenia nastroju pojawiające się po porodzie, które ustępują samoistnie bez konieczności interwencji medycznejLink 1Link 2.

Najczęściej nie wymaga leczenia „baby blues” (C), który jest przejściowym stanem emocjonalnym występującym u 50-80% kobiet po porodzie, trwającym do 2 tygodni. Uogólnione zaburzenia lękowe (E) wymagają interwencji terapeutycznej lub farmakologicznej, podobnie jak depresja poporodowa (A) i ciążowa (B) oraz OCD (D) – wszystkie te zaburzenia wiążą się z ryzykiem powikłań i wymagają leczeniaLink 1Link 2Link 4.