Według danych FDA oraz badań naukowych, paroksetyna (z grupy SSRI) wiąże się z największym ryzykiem teratogennym w trakcie ciąży, zwłaszcza zwiększonym ryzykiem wad serca u płodu. Inne leki z grupy SSRI, takie jak sertralina, mają mniejsze ryzyko teratogenne. Wybór odpowiedzi A (sertralina) jest więc niezgodny z aktualnymi danymi, które wskazują na paroksetynę jako lek o największym ryzyku teratogennym wśród wymienionych opcjiLink 4.
Paroksetyna jest wskazywana przez FDA jako lek o najwyższym ryzyku teratogennym w ciąży, szczególnie w kontekście wad serca u płoduLink 1Link 4. Badania wykazały skorygowany iloraz szans (OR) 2,2 dla wad wrodzonych przy stosowaniu w I trymestrzeLink 1, a FDA zmieniło kategorię bezpieczeństwa paroksetyny na D (dowody na ryzyko dla płodu)Link 1. Inne SSRI, jak fluwoksamina czy sertralina, nie wykazują podobnego związkuLink 2Link 5.
Paroksetyna (B) wiąże się z największym ryzykiem teratogennym według FDA, co potwierdzają badania wskazujące na zwiększone ryzyko wad serca u płodu (OR 2,2) i zmianę klasyfikacji FDA na kategorię DLink 5. Mianseryna (C) nie jest wymieniana w kontekście wysokiego ryzyka teratogennego w dostępnych źródłachLink 3Link 5.
Trazodon jest klasyfikowany przez FDA w kategorii C, co oznacza, że badania na zwierzętach wykazały potencjalne ryzyko teratogenne, ale brak jest jednoznacznych danych u ludzi. Natomiast paroksetyna jest klasyfikowana w kategorii D, co wskazuje na podwyższone ryzyko powstania wad płodu i jest uważana za lek o większym ryzyku teratogennym w ciąży. Dlatego odpowiedź D (trazodon) nie jest zgodna z zaleceniami FDA dotyczącymi największego ryzyka teratogennego w trakcie ciąży; właściwą odpowiedzią jest B (paroksetyna)Link 1Link 2Link 5.
Według dostępnych danych, paroksetyna jest jednym z leków, które zwiększają ryzyko wad serca u płodu, co potwierdzają badania retrospektywneLink 3. Nie ma natomiast wzmianek o szczególnym ryzyku teratogennym związanym z escitalopramem w porównaniu do innych leków z grupy SSRI. Escitalopram, podobnie jak inne leki z tej grupy, może mieć pewne ryzyko, ale nie jest on wyróżniony jako mający największe ryzyko teratogenne.