W przypadku farmakoterapii wytrysku przedwczesnego najczęściej stosuje się inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), które są w stanie wydłużyć czas do wytrysku. Stabilizatory nastroju nie są odpowiednie jako główna opcja leczenia w tym kontekście.

Inhibitory acetylocholinesterazy nie są wskazane w leczeniu wytrysku przedwczesnego. Zazwyczaj stosuje się inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, które pomagają wydłużyć czas do wytrysku.

Inhibitory butyrylocholinesterazy nie są stosowane w farmakoterapii wytrysku przedwczesnego. Zamiast tego, leki z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (opcja D) są właściwe dla tego schorzenia, ponieważ pomagają wydłużyć czas do wytrysku.

Leki z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) są stosowane w farmakoterapii wytrysku przedwczesnego, ponieważ opóźniają ejakulację poprzez zwiększenie poziomu serotoniny w ośrodkowym układzie nerwowym. Przykładem takiego leku jest dapoksetyna, która jest specjalnie opracowana do leczenia tego zaburzenia i działa szybko oraz krótko. Inne SSRI, takie jak paroksetyna, sertralina i fluoksetyna, również wykazują skuteczność w opóźnianiu wytrysku. W związku z tym odpowiedź D jest zgodna z aktualną wiedzą medyczną dotyczącą leczenia wytrysku przedwczesnegoLink 1Link 2Link 3.

W farmakoterapii wytrysku przedwczesnego najczęściej stosuje się leki z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), takie jak paroksetyna, sertralina i fluoksetynaLink 1Link 2Link 3. Benzodiazepiny nie są typowo wykorzystywane w leczeniu tego zaburzenia.