Kryterium czasowe rozpoznania insomnii według najnowszych standardów, takich jak DSM-V, to utrzymywanie się objawów przez co najmniej 3 miesiące, a nie jeden tydzień. Objawy trwające krócej niż miesiąc mogą wskazywać na bezsenność krótkotrwałą lub przygodną, która nie jest traktowana jako stan chorobowy. Zatem odpowiedź A (jeden tydzień) jest zbyt krótka w kontekście rozpoznania insomnii jako zaburzenia przewlekłegoLink 5.

Kryterium czasowe rozpoznania insomnii, zgodnie z DSM-V, wymaga utrzymywania się objawów przez co najmniej trzy miesiące. Wybór dwóch tygodni nie spełnia tego wymogu. W niektórych źródłach można spotkać się z wymogiem jednego miesiąca, ale to nie jest zgodne z najnowszymi wytycznymi DSM-VLink 5.

Kryterium czasowe rozpoznania insomnii według DSM-V wymaga utrzymywania się objawów przez co najmniej trzy miesiące. Wybrana odpowiedź, która mówi o jednym miesiącu, nie jest zgodna z tym standardemLink 5.

Kryterium czasowe rozpoznania przewlekłej bezsenności (insomnii) to utrzymywanie się objawów przez co najmniej jeden miesiąc, a nie sześć miesięcy. Wybrana odpowiedź D (sześć miesięcy) jest zbyt długa w stosunku do obowiązujących kryteriów diagnostycznych, które wskazują na okres minimum jednego miesiąca jako granicę dla rozpoznania przewlekłej insomniiLink 4.

Kryterium czasowe rozpoznania insomnii (bezsenności) według najnowszych standardów, takich jak DSM-V, to utrzymywanie się objawów przez co najmniej 3 miesiące, a nie jeden rok. Wybrana odpowiedź E (jeden rok) jest zbyt długa w stosunku do obowiązujących kryteriów. W literaturze medycznej i psychiatrycznej podkreśla się, że objawy muszą trwać minimum miesiąc, a według DSM-V co najmniej 3 miesiące, aby rozpoznać przewlekłą bezsennośćLink 5.