Sertralina może prowadzić do przyrostu masy ciała, co zwiększa ryzyko rozwoju otyłości brzusznej i zaburzeń lipidowych, ale nie jest tak silnie związana z ryzykiem zespołu metabolicznego jak niektóre inne lekiLink 1Link 4. Leki takie jak olanzapina są bardziej znane z zwiększonego ryzyka rozwoju zespołu metabolicznego ze względu na ich wpływ na metabolizm i wagęLink 1. Dlatego odpowiedź A może nie być najlepszym wyborem w tym kontekście.
Paroksetyna może zwiększać ryzyko otyłości, co jest częścią zespołu metabolicznego, ale nie jest najbardziej znanym lekiem zwiększającym to ryzyko w porównaniu z innymi opcjami. Leki takie jak olanzapina (D) są znane z wyższego ryzyka rozwoju zespołu metabolicznego, w tym otyłości i innych składników metabolicznych.
Risperidon wiąże się z podwyższonym ryzykiem zespołu metabolicznego, ale spośród wymienionych leków największe ryzyko tego zespołu jest związane ze stosowaniem olanzapiny. Olanzapina ma najsilniejszy wpływ na zaburzenia metaboliczne, takie jak przyrost masy ciała, wzrost stężenia lipidów i ryzyko cukrzycy, co wymaga szczególnego monitorowania pacjentów. Risperidon zajmuje pozycję pośrednią pod względem ryzyka metabolicznego, natomiast sertralina, paroksetyna i mianseryna nie są typowo kojarzone z wysokim ryzykiem zespołu metabolicznego. Dlatego odpowiedź C jest niepełna, a bardziej trafna byłaby odpowiedź D (olanzapina).
Olanzapina jest lekiem przeciwpsychotycznym, który znacznie zwiększa ryzyko rozwoju zespołu metabolicznego. Zespół ten obejmuje problemy takie jak otyłość, nieprawidłowe parametry lipidowe, nadciśnienie i cukrzyca. Leki takie jak olanzapina i klozapina są szczególnie narażone na te skutki uboczneLink 1Link 2Link 3. W związku z tym, monitorowanie pacjentów przyjmujących te leki jest niezbędne.
Mianseryna nie jest bezpośrednio powiązana z zespołem metabolicznym w dostępnych źródłach. Dane wskazują na ryzyko kardiologiczne (zaburzenia rytmu serca, wydłużenie QT) i hematologiczne, ale brak wzmianki o otyłości brzusznej, insulinooporności czy dyslipidemii charakterystycznych dla zespołu metabolicznegoLink 1Link 2. Leki przeciwpsychotyczne (np. olanzapina – opcja D) są powszechnie kojarzone z tym powikłaniem, co sugeruje, że wybór E jest nieuzasadniony w kontekście przedstawionych danych.