Wielokrotny Wybór
20-letnia studentka zgłasza się do ośrodka zdrowia, ponieważ od trzech miesięcy, tj. odkąd padła ofiarą gwałtu na randce podczas imprezy, ma objawy depresji. Pacjentka podaje, że kiedy doszło do incydentu była pod wpływem alkoholu i niewiele pamięta. Była jednak bardzo zawstydzona, kiedy obudziła się na miejscu zdarzenia i zdała sobie sprawę z tego, co się stało. Nie szukała wówczas opieki medycznej. Pacjentka twierdzi, że nie powiedziała o tym zdarzeniu swoim przyjaciołom, nadal uczęszczała na zajęcia i pracowała. Mówi jednak, że ciągle czuje się smutna i niespokojna, stała się płaczliwa i wycofana, ma także trudności ze snem z powodu przerażających koszmarów. Wskaż najbardziej prawdopodobne rozpoznanie w przypadku tej pacjentki:
A. ostre zaburzenie stresowe.

Ostre zaburzenie stresowe (A) jest diagnozą, która zwykle dotyczy objawów występujących w ciągu kilku dni lub tygodni po traumatycznym zdarzeniu. W przypadku opisanym, objawy utrzymują się od trzech miesięcy, co sugeruje bardziej przewlekły stan. Zespół stresu pourazowego (PTSD) (E) jest bardziej prawdopodobny, ponieważ objawy takie jak koszmary, unikanie sytuacji przypominających zdarzenie i trwałe stany lękowe są charakterystyczne dla tego zaburzenia. Duże zaburzenie depresyjne (D) również jest możliwe, ale PTSD wydaje się bardziej adekwatne ze względu na charakter objawów.

AI uznało odpowiedź za niepoprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
B. zaburzenie adaptacyjne, nieokreślone.

Wybrane rozpoznanie "zaburzenie adaptacyjne, nieokreślone" nie uwzględnia pełnego obrazu klinicznego pacjentki, która doświadcza objawów charakterystycznych dla zespołu stresu pourazowego (PTSD). Pacjentka ma objawy takie jak przerażające koszmary, wycofanie, trudności ze snem, lęk i depresję, które utrzymują się od trzech miesięcy po traumatycznym wydarzeniu (gwałcie). Według źródeł, około 80% ofiar gwałtu cierpi na PTSD, którego objawy obejmują natarczywe wspomnienia, koszmary senne, unikanie sytuacji przypominających traumę oraz objawy depresyjne i lękoweLink 1Link 3Link 4. Zaburzenie adaptacyjne zwykle występuje krócej i ma mniej nasilone objawy niż PTSD. Dlatego bardziej trafnym rozpoznaniem jest PTSD (odpowiedź E).

AI uznało odpowiedź za niepoprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
C. uogólnione zaburzenie lękowe

Pacjentka doświadczyła gwałtu, co jest zdarzeniem traumatycznym. Objawy, które opisuje, takie jak smutek, niepokój, płaczliwość, wycofanie oraz koszmary, są typowe dla zaburzeń depresyjnych i PTSD. Uogólnione zaburzenie lękowe (C) może być obecne, ale nie jest najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem w tym przypadku. Bardziej prawdopodobne są duże zaburzenie depresyjne (D) lub PTSD (E), biorąc pod uwagę charakter zdarzenia i opisane objawy.

AI uznało odpowiedź za niepoprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
D. duże zaburzenie depresyjne.

Objawy opisane u pacjentki (koszmary, wycofanie, smutek, lęk) oraz czas trwania (3 miesiące) wskazują na zespół stresu pourazowego (PTSD), który często rozwija się po traumie seksualnejLink 1Link 3Link 5. Chociaż występują objawy depresyjne, kluczowe są natrętne wspomnienia i reakcje związane z traumą, co jest charakterystyczne dla PTSDLink 1Link 4. Zaburzenie adaptacyjne (B) zwykle ma krótszy czas trwania, a duża depresja (D) nie wyjaśnia w pełni związku z traumąLink 1Link 5.

AI uznało odpowiedź za niepoprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
E. PTSD.

Wybrana odpowiedź E (PTSD) jest najbardziej prawdopodobna, ponieważ objawy pacjentki – takie jak przewlekły smutek, niepokój, płaczliwość, wycofanie, trudności ze snem i przerażające koszmary – pojawiły się po traumatycznym wydarzeniu gwałtu i utrzymują się od trzech miesięcy. Te symptomy są charakterystyczne dla zespołu stresu pourazowego (PTSD), który często występuje u ofiar gwałtu. Ponadto, literatura wskazuje, że około 80% ofiar gwałtu doświadcza PTSD, a objawy takie jak natarczywe wspomnienia, koszmary senne, unikanie sytuacji przypominających traumę oraz zmiany w funkcjonowaniu społecznym i emocjonalnym są typowe dla tego zaburzeniaLink 1Link 3Link 4.

AI uznało odpowiedź za poprawną
Objaśnienie wygenerowane przez AI. Może zawierać błędy.
Zaloguj się, żeby zapisywać swoje odpowiedzi.