Objawy pacjentki (lęk przed krytyką, unikanie relacji z obawy przed odrzuceniem, niepokój związany z sytuacją zawodową) lepiej korespondują z osobowością unikającą (C). Osobowość zależna (A) charakteryzuje się głównie nadmiernym poleganiem na innych w podejmowaniu decyzji i strachem przed porzuceniem, podczas gdy unikająca obejmuje zahamowania społeczne, poczucie nieadekwatności i nadwrażliwość na negatywną ocenęLink 1Link 3Link 5. Brak w opisie cech typowych dla zależności (np. przerzucania odpowiedzialności na innych, potrzeby ciągłego wsparcia w decyzjach).

Osobowość schizoidalna charakteryzuje się emocjonalnym chłodem, brakiem potrzeby bliskości i wycofaniem społecznym bez lęku przed odrzuceniemLink 1Link 2Link 4. Pacjentka przeżywa silny lęk, pragnie relacji i obawia się krytyki, co jest kluczowe dla osobowości unikającej (C). Schizoidalna nie wiąże się z lękiem przed odrzuceniem ani pragnieniem związkówLink 5.

Wybrana odpowiedź jest uzasadniona, ponieważ objawy przedstawione przez studentkę, takie jak lęk przed krytyką, trudności w nawiązywaniu relacji, obawa przed odrzuceniem oraz unikanie sytuacji społecznych, są charakterystyczne dla osobowości unikającej. Osoby z tym zaburzeniem często czują się niepewne, mają niskie poczucie własnej wartości i boją się negatywnych ocen innych, co prowadzi do izolacji społecznejLink 1Link 2Link 3.

Wybrana odpowiedź D (osobowość paranoidalna) nie odpowiada najlepiej przedstawionemu obrazowi klinicznemu. Osobowość paranoidalna charakteryzuje się przede wszystkim nieufnością, podejrzliwością, interpretowaniem działań innych jako wrogich oraz nadwrażliwością na krytykę, co prowadzi do trudności w nawiązywaniu relacji, ale głównie z powodu podejrzliwości i obronnej postawy. W opisie pacjentki dominują natomiast lęk przed krytyką, unikanie kontaktów społecznych z powodu obawy przed odrzuceniem oraz trudności w nawiązywaniu relacji z powodu nieśmiałości i lęku, co jest bardziej charakterystyczne dla osobowości unikającej (odpowiedź C). Osobowość unikająca cechuje się silnym poczuciem nieadekwatności, lękiem przed krytyką i odrzuceniem oraz unikaniem sytuacji społecznych, co lepiej pasuje do opisu pacjentki niż cechy paranoidalne.

Przedstawiony obraz kliniczny nie odpowiada osobowości narcystycznej. Osoba z osobowością narcystyczną charakteryzuje się wyolbrzymionym poczuciem własnej wartości, brakiem empatii i potrzebą uznania od innychLink 1Link 2Link 3. W opisanym przypadku studentka doświadcza lęku, obawy przed krytyką i odrzuceniem, co nie jest typowe dla narcyzów. Bardziej pasuje to do osobowości unikającej, która cechuje się unikaniem relacji społecznych z powodu strachu przed odrzuceniem i krytykąLink 4Link 5.